Józef Mikulski (aktor)

W dzisiejszym świecie Józef Mikulski (aktor) to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu powstania Józef Mikulski (aktor) wywołał debaty, dyskusje i wywarł znaczący wpływ na różne obszary społeczeństwa. Jego znaczenie przekroczyło granice i wywołało rosnące zainteresowanie w różnych sektorach, od środowiska akademickiego i naukowego po świat rozrywki i kultury popularnej. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Józef Mikulski (aktor) i przeanalizujemy jego wpływ na codzienne życie ludzi. Podobnie zbadamy jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i zastanowimy się nad jego ewolucją w czasie.

Ten artykuł dotyczy polskiego aktora teatralnego. Zobacz też: inne osoby o nazwisku Mikulski.
Józef Mikulski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1849
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 września 1928
Warszawa

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)
Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Mikulski (ur. 1 lipca 1849 w Warszawie, zm. 6 września 1928 tamże[1]) – polski aktor i reżyser teatralny, dyrektor teatru prowincjonalnego w latach 1875–1876.

Kariera teatralna

Uczeń J. Chęcińskiego i J. Królikowskiego. Absolwent Konserwatorium Warszawskiego. W 1867 debiutował w zespole Lucjana Ortyńskiego w Kaliszu. Następnie występował w zespołach teatrów prowincjonalnych: Antoniego Raszewskiego (1868), Pawła Ratajewicza (sez. 1868/1869, w tym zespole również reżyserował), Józefa Iwańskiego (sez. 1870/1871, w tym zespole również reżyserował), Anastazego Trapszy (sez. 1872/1873), Jana Łuby (1876), Maksymiliana Kopystyńskiego (sez. 1876/1877) i Józefa Puchniewskiego (1883), a także w warszawskch teatrach ogródkowych: „Alhambra” i „Tivoli”. W 1868 r. debiutował w Warszawskich Teatrach Rządowych, lecz nie został zaangażowany, a jedynie występował gościnnie w późniejszych latach. Kolejną, skuteczną próbę zaangażowania do Warszawskich Teatrów Rządowych podjął w 1892 r. Ponadto w sezonie 1870/1871 związany był z teatrem lwowskim. W sezonie 1873/1874 był reżyserem w teatrze poznańskim. W latach 1920–1924 wy­stępował także na scenie t. Reduta w Warszawie. W 1875 r. przejął dyrekcję zespołu teatralnego Jana Łuby i prowadził go do 15 stycznia 1876. Wystąpił m.in. w rolach: Rafaela (Kobiety z kamienia), Henryka (Chatka w lesie), Zbigniewa (Mazepa), Chmarę (również Mazepa), Ferdynanda (Intryga i miłość), Gustawa (Śluby panień­skie), Franciszka Moora (Zbójcy), Romea (Romeo i Ju­lia), Edmunda (Król Lear) i Małachow­skiego (Pani Walewska)[1].

Wystąpił w filmie Trędowata (1926) jako książę Maciej Michorowski.

Ponadto od 1907 r. pełnił funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Artystek, Arty­stów i Pracowników WTR. Był inicjatorem i wielolet­nim członkiem komitetu budowy Schroniska dla akto­rów w Skolimowie.

Jego żoną była aktorka teatralna Emilia z Rakowskich (zm. 1887)[2][3].

Zmarł w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera M-2-6)[3].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Mikulski Józef, Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 442–443.
  2. ↑ Emilia Mikulska, Encyklopedia teatru polskiego (osoby) .
  3. ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: MIKULSCY, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  4. ↑ M.P. z 1925 r. nr 290, poz. 1220 „za zasługi, położone na polu pracy artystycznej i społecznej”.

Linki zewnętrzne