Józef Zaleski (porucznik)

W tym artykule dokładnie zgłębimy temat Józef Zaleski (porucznik) i wszystkie aspekty z nim związane. Od jego powstania do jego dzisiejszego znaczenia, poprzez możliwe przyszłe implikacje, zanurzymy się w wyczerpującej analizie, która obejmie zarówno aspekty historyczne, jak i współczesne. Józef Zaleski (porucznik) to temat cieszący się dużym zainteresowaniem i mający znaczący wpływ na różne obszary, dlatego istotne jest jego całościowe zrozumienie. W tym artykule staramy się zapewnić czytelnikowi pełną i szczegółową wizję Józef Zaleski (porucznik), w celu wygenerowania solidnej i wzbogacającej wiedzy na ten temat.

Ten artykuł dotyczy porucznika Józefa Zaleskiego. Zobacz też: inne postaci noszące imię i nazwisko „Józef Zaleski”.
Józef Zaleski
podporucznik artylerii podporucznik artylerii
Data urodzenia

20 listopada 1895

Data i miejsce śmierci

29 marca 1919
pod Świdnikami

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

8 pułk artylerii polowej

Stanowiska

oficer baterii

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Józefa Zalewskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Nekrologi w „Kurjerze Warszawskim”.

Józef Zaleski (ur. 20 listopada 1895, zm. 29 marca 1919 pod Świdnikami) – podporucznik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 20 listopada 1895[1]. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego[2].

W grudniu 1918 w Rembertowie został wyznaczony na stanowisko oficera 2. baterii 8 pułku artylerii polowej[3]. 23 stycznia 1919 razem z baterią wyruszył na front wołyński[4]. 15 lutego dowodząc jednym działem osłaniał odwrót oddziału z wypadu na stację kolejową Maniewicze. Silnym i szybkim ogniem działonu powstrzymał atakujące szeregi Ukraińców[5].

Poległ 29 marca 1919 pod Świdnikami nad Stochodem, w czasie wyprawy polskiego oddziału mającej na celu zdobycie pociągu pancernego[6][7][8]. 3 kwietnia 1919 został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[1][9][10][11].

12 kwietnia 1919 Naczelny Wódz Józef Piłsudski mianował go pośmiertnie porucznikiem „za okazaną waleczność”[7].

Ordery i odznaczenia

7 października 1935 21 marca 1933 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[14].

Przypisy

  1. ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: WITOLD WILCZOPOLSKI, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  2. ↑ Nekrologi. „Kurjer Warszawski”. 90, wyd. wieczorne, s. 6, 1919-03-31. Warszawa. .
  3. ↑ Kraszewski 1929 ↓, s. 5.
  4. ↑ Kraszewski 1929 ↓, s. 6.
  5. ↑ Kraszewski 1929 ↓, s. 9.
  6. ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 1021.
  7. ↑ a b Dz. Rozk. Wojsk. Nr 44 z 24 kwietnia 1919, poz. 1417.
  8. ↑ Kraszewski 1929 ↓, s. 9–10, tu podano, że poległ 23 lutego 1919.
  9. ↑ Nekrolog. „Kurjer Warszawski”. 92, wyd. poranne, s. 6, 1919-04-02. Warszawa. .
  10. ↑ Nekrologi. „Kurjer Warszawski”. 92, wyd. wieczorne, s. 10, 1919-04-02. Warszawa. .
  11. ↑ Podziękowanie rodziców i rodzeństwa. „Kurjer Warszawski”. 94, wyd. wieczorne, s. 6, 1919-04-04. Warszawa. .
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 54 z 11 grudnia 1922, s. 901, jako śp. por. Zalewski Józef.
  13. ↑ Jako por. Józef Zalewski. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. ..
  14. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. ..

Bibliografia