Dzisiaj porozmawiamy o Język drabinkowy, temacie, który ostatnio wywołał zainteresowanie i debatę. Język drabinkowy to dziś temat niezwykle aktualny, który przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. W tym artykule omówione zostaną różne aspekty związane z Język drabinkowy, od jego pochodzenia i ewolucji, po jego implikacje dla obecnego społeczeństwa. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne perspektywy i opinie na temat Język drabinkowy, aby zaoferować pełny i obiektywny pogląd na ten temat. Bez wątpienia Język drabinkowy to fascynujący temat, który interesuje wiele osób, a ten artykuł ma na celu głębsze jego zrozumienie.
Język Drabinkowy/Logika Drabinkowa (LD lub LAD) (ang. Ladder logic (LD or LAD)) – Graficzny język programowania sterowników PLC, pierwotnie był pisemną metodą dokumentacji sterowania przekaźnikowego, stosowanego w produkcji i kontroli procesu. Każde urządzenie w szafie przekaźnikowej było reprezentowane przez symbol na schemacie drabinkowym razem z połączeniami między pokazanymi urządzeniami. Jako język graficzny jest on dla przeciętnego programisty prostszy oraz łatwiejszy w opanowaniu niż przeciętny klasyczny język programowania sterowników.
Ponadto na schemacie drabinkowym zostaną również pokazane inne elementy znajdujące się poza układem przekaźnikowym, takie jak:
Logika drabinkowa przekształciła się w język programowania, który reprezentuje zapisany program za pomocą symboli logiki przekaźnikowej. Zasady tworzenia programów w języku LD są zawarte w normie IEC 61131-3[1].
Nazwa wzięła się od wyglądu programu, który dwoma pionowymi szynami i szeregiem poziomych szczebli pomiędzy przypomina drabinę.
Program tworzy się poprzez umieszczanie symboli na schemacie oraz łączenie ich. Sygnał można interpretować jako prąd płynący od lewej szyny do prawej, w niektórych programach niewystępującej[2]. Różnice wynikają z przyjętych przez programistów sposobów działania środowisk programistycznych. Programowanie w języku LAD polega na umieszczaniu pomiędzy „nogami drabiny” ikon symbolizujących rzeczywiste lub istniejące w pamięci sterownika.
Program napisany w środowisku
niewyświetlającym prawej szyny |
Program napisany w środowisku
wyświetlającym prawą szynę |
---|---|
![]() |
Podstawowymi symbolami są styki oraz cewki.
Styki (ang. contacts) służą jako wejścia w programie, sprawdzają czy zmienna ma wartość 0 lub 1.
-- Styk normalnie otwarty, bez sygnału sterującego tworzy przerwę w obwodzie, gdy pojawi się sygnał łączy swoje krańce
-- Styk normalnie zamknięty, bez sygnału łączy swoje krańce, gdy pojawi się sygnał tworzy przerwę w obwodzie.
Cewki (ang. coils) Służą do manipulowania zmiennymi,
-( )- Cewka normalnie otwarta, gdy pojawi się na niej sygnał nadaje przypisanej zmiennej wartość 1; gdy nie pojawia się na niej sygnał, cewka przestaje nadawać wartość zmiennej.
-(/)- Cewka normalnie zamknięta, gdy nie pojawia się na niej sygnał, nadaje przypisanej zmiennej wartość 1; gdy dociera do niej sygnał, cewka przestaje nadawać wartość zmiennej.
Przycisk01 Lampka01
---------------------------( )
Powyższy program realizuje funkcję logiczna NOT poprzez negację sygnału wejścia.
Przycisk01 Lampka01
---------------------------(/)
Powyższy program realizuje funkcję logiczna NOT poprzez negację sygnału wyjścia.
Oba powyższe programy działają w ten sam sposób.
Gdy Przycisk01 jest wyłączony, lampka01 świeci.
Gdy Przycisk01 jest włączony, lampka01 nie świeci.
| Przycisk01 Przycisk02 Lampka01
|------------------------------------( )
|
|
Powyższy program realizuje funkcję:
Gdy Przycisk01 jest włączony oraz przycisk02 jest włączony, to wtedy Lampka01 jest włączona.
| Przycisk01 Lampka01
|-----+------------+-------------( )
| | Przycisk02 |
| +------------+
|
Powyższy program realizuje funkcję:
Gdy Przycisk01 jest włączony lub przycisk02 jest włączony, to wtedy Lampka01 jest włączona.