Jacek Bąkowski (lekarz)
W dzisiejszym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Jacek Bąkowski (lekarz). Od powstania do dzisiejszej ewolucji Jacek Bąkowski (lekarz) był tematem zainteresowania wielu osób z różnych dziedzin. W tym artykule zagłębimy się w historię i znaczenie Jacek Bąkowski (lekarz), a także jego implikacje dla współczesnego społeczeństwa. Z biegiem czasu Jacek Bąkowski (lekarz) przykuł uwagę badaczy, naukowców, profesjonalistów i entuzjastów, a jego znaczenie we współczesnym świecie stale rośnie. Dodatkowo sprawdzimy, jak Jacek Bąkowski (lekarz) wpłynął na różne aspekty życia codziennego i jak jego wpływ pozostaje znaczący dzisiaj. Przygotuj się na fascynującą podróż po Jacek Bąkowski (lekarz) i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
lekarz pediatra |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo |
Elżbieta Strembska |
| Odznaczenia | |
| |
Jacek Bąkowski (ur. 5 czerwca 1942 w Kuźnicy, zm. we wrześniu 1995 w Nepalu) – polski lekarz pediatra i podróżnik.
Życiorys
Urodził się 5 czerwca 1942 roku w Kuźnicy koło Konina w rodzinie rolników[1]. Ukończył szkołę podstawową w Wysokiem, a następnie uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Kole. W 1960 roku zdał maturę[1]. Następnie wstąpił do seminarium duchownego, z którego jednak wkrótce zrezygnował[1].
W 1961 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Poznaniu, ukończył je w 1967[1]. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Kole, na oddziale dziecięcym miejscowego szpitala[1][2]. W 1973 roku uzyskał specjalizację w zakresie pediatrii, a 6 lat później w zakresie patomorfologii[1]. W latach 70. był też lekarzem zakładowym w Zakładach Mięsnych w Kole i Polskich Kolejach Państwowych[1][2]. Przez pewien czas był też kierownikiem Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej[1], pracował również w Polskim Czerwonym Krzyżu[2].
Biegle władał językami rosyjskim, angielskim, niemieckim, włoskim, holenderskim i szwedzkim[1]. W 1981 roku uzyskał patent żeglarza jachtowego[1]. Zmarł nagle we wrześniu 1995 roku podczas wyprawy do Nepalu[1][2]. Urna z jego prochami spoczęła na cmentarzu rzymskokatolickim w Kole[1][2].
Życie prywatne
24 września 1966 roku zawarł związek małżeński z Elżbietą Strembską. Mieli trójkę dzieci[2].
Upamiętnienie
Od 1996 roku jego imię nosi ulica na Osiedlu Warszawskim w Kole[1].
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (1976)[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Ewaryst Jaśkowski i inni red., Kolski Słownik Biograficzny, Koło: Muzeum Technik Ceramicznych w Kole, 2014, s. 119, ISBN 978-83-91960-99-8.
- ↑ a b c d e f Kazimierz Kasperkiewicz (red.), Kolskie Biogramy, Koło: Stowarzyszenie Przyjaciół Miasta Koła n. Wartą, 2012, s. 21, ISBN 978-83-62485-03-1.