W tym artykule poruszony zostanie temat Jacek Dubois, który jest przedmiotem zainteresowania i debaty w dzisiejszym społeczeństwie. Jacek Dubois wzbudził ciekawość i był przedmiotem studiów i badań różnych ekspertów i specjalistów w tej dziedzinie. Na przestrzeni historii Jacek Dubois odgrywał istotną rolę w różnych kontekstach i generował sprzeczne opinie, co przyczyniło się do wzbogacenia debaty na ten temat. W celu przedstawienia kompleksowej i aktualnej wizji Jacek Dubois, przeanalizowane zostaną jego różne aspekty, wpływ na społeczeństwo oraz przyszłe perspektywy przewidywane w związku z tym tematem.
![]() Jacek Dubois (2024) | |
Data i miejsce urodzenia |
17 maja 1962 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
prawnik |
Alma Mater | |
Stanowisko |
wiceprzewodniczący Trybunału Stanu (2012–2015, od 2023) |
Rodzice |
Jacek Dubois (ur. 17 maja 1962 w Warszawie[1]) – polski prawnik i pisarz, adwokat, członek Trybunału Stanu, w latach 2012–2015 i od 2023 zastępca przewodniczącego TS.
W 1986 ukończył studia na kierunku prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Był działaczem Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Odbył po studiach aplikację adwokacką, w 1990 zdał egzamin adwokacki. Początkowo praktykował w jednym z zespołów adwokackich w Warszawie, w 1995 został wspólnikiem w kancelarii adwokackiej prowadzonej m.in. z Aleksandrem Pociejem. Pełnił funkcję zastępcy rzecznika dyscyplinarnego przy Okręgowej Radzie Adwokackiej (2000–2005). Zajmuje się sprawami głównie z zakresu prawa karnego i ochrony dóbr osobistych. Został członkiem rady Fundacji im. Profesora Bronisława Geremka oraz publicystą branżowych periodyków, tj. „Na wokandzie”, „Edukacja Prawnicza” i inne[1].
Występował m.in. jako obrońca oskarżanej o przestępstwa korupcyjne posłanki Beaty Sawickiej, a także pełnomocnik procesowy polityków Platformy Obywatelskiej – Donalda Tuska i Bronisława Komorowskiego[2]. W 2005 prokurator oskarżył go o rzekome utrudnianie postępowania przygotowawczego oraz ujawnienie tajemnicy służbowej, sprawa dotyczyła udzielania porad prawnych i stała się precedensem w określaniu prawa do obrony[3]. Jacek Dubois w 2011 został prawomocnie uniewinniony od popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów[2].
W 2012 po śmierci Józefa Medyka Platforma Obywatelska zgłosiła jego kandydaturę na zastępcę przewodniczącego Trybunału Stanu. Został wybrany na to stanowisko przez Sejm 14 grudnia 2012[2]. 18 listopada 2015 wybrany przez Sejm VIII kadencji na członka Trybunału Stanu kolejnej kadencji[4]. W 2017 został członkiem rady programowej Archiwum im. Wiktora Osiatyńskiego[5]. 21 listopada 2019 Sejm IX kadencji ponownie powołał go w skład Trybunału Stanu[6]. Był też felietonistą internetowej rozgłośni Halo.Radio[7]. 21 listopada 2023 Sejm X kadencji wybrał go na funkcję wiceprzewodniczącego TS[8].
Jacek Dubois zajął się także pisarstwem, tworząc głównie literaturę dla dzieci. Wydał również zbiory felietonów Koktajl z paragrafów oraz Mordowanie na ekranie, a także zbiory opowiadań Nieład, czyli iluzje sprawiedliwości[9][10][11] oraz Linia obrony i inne opowiadania kryminalne[12].
Jest wnukiem Stanisława Dubois[13], parlamentarzysty z okresu II Rzeczypospolitej. Jego ojciec Maciej Dubois również zasiadał w Trybunale Stanu[2].
Był mężem prawniczki Marii Ejchart[13][14]. Ma troje dzieci[13].