Jacek Gawryszewski

W tym artykule szczegółowo omówimy temat Jacek Gawryszewski, badając jego różne aspekty i odkrywając jego znaczenie w bieżącym kontekście. Jacek Gawryszewski jest od dawna przedmiotem zainteresowania i dyskusji, ze względu na jego wpływ na różne obszary życia codziennego. Na przestrzeni lat Jacek Gawryszewski wywołał liczne refleksje i analizy, wykazując jego znaczenie i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. W tym artykule postaramy się rzucić światło na Jacek Gawryszewski, zapewniając kompleksową i szczegółową wizję, która pozwoli czytelnikowi zrozumieć jego zakres i znaczenie w dzisiejszym świecie.

Jacek Gawryszewski
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Jacek Winek

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1966
Warszawa

Zawód, zajęcie

funkcjonariusz służb specjalnych, dyplomata

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

zastępca szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (2013–2017) ambasador RP w Chile (2017–2024)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Krzyż Wolności i Solidarności Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Multimedia w Wikimedia Commons

Jacek Gawryszewski z domu Winek (ur. 20 marca 1966 w Warszawie[1]) – polski funkcjonariusz cywilnych służb specjalnych w stopniu pułkownika, a także dyplomata. W latach 2013–2017 zastępca szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w latach 2017–2024 ambasador RP w Chile.

Życiorys

Ukończył z tytułem magistra w 1992 studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku politologia ze specjalnością stosunki międzynarodowe, a w 1995 studia podyplomowe na kierunku dziennikarstwo.

W latach 1981–1989 zaangażował się w działalność opozycji antykomunistycznej w ramach Grupy Oporu „Solidarni”[1]. Był wielokrotnie zatrzymywany przez Służbę Bezpieczeństwa. W 1986 skazany na rok i siedem miesięcy pozbawienia wolności[2].

Od 1991 do 2002 był funkcjonariuszem Urzędu Ochrony Państwa, a od 2002 funkcjonariuszem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Pracował między innymi w Zarządzie Kontrwywiadu i Zarządzie Ochrony Ekonomicznych Interesów Państwa. Od 2006 do 2007 był dyrektorem Departamentu Przeciwdziałania Terroryzmowi ABW[1]. Był także oficerem łącznikowym ABW w Berlinie[1]. W 2013 został powołany na stanowisko zastępcy szefa ABW[3]. 5 października 2017 przestał pełnić tę funkcję.

W latach 1999–2000 pracował na stanowisku attaché w Ambasadzie RP w Tunisie, będąc odpowiedzialnym za bezpieczeństwo przedstawicielstwa oraz za realizację czynności w zakresie pomocy konsularnej. W latach 2000–2005 pełnił funkcję konsula oraz I sekretarza Ambasady RP w Bogocie, odpowiadając za sprawy konsularne i współpracę kulturalno-naukową, a także wybrane aspekty stosunków politycznych między Polską a Kolumbią. W latach 2007–2008 pełnił funkcję I sekretarza i chargé d'affaires w Ambasadzie RP w Meksyku, odpowiadając także za realizację czynności konsularnych. W 2009 rozpoczął pełnienie funkcji pierwszego radcy Ambasady RP w Berlinie, gdzie odpowiadał za wybrane aspekty współpracy polsko-niemieckiej w zakresie bezpieczeństwa[4].

Prezydent RP Andrzej Duda postanowieniem z 4 lipca 2017 mianował Jacka Gawryszewskiego Ambasadorem Nadzwyczajnym i Pełnomocnym Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Chile[5]. 28 sierpnia 2017 minister spraw zagranicznych Witold Waszczykowski wręczył mu nominację[6]. Listy uwierzytelniające na ręce prezydent Michelle Bachelet złożył 25 października 2017[7]. Urzędowanie zakończył w lipcu 2024[8].

W 2011, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[9]. Otrzymał nadto Brązowy Krzyż Zasługi (2006)[1], Krzyż Wolności i Solidarności (2015)[10] oraz Srebrny Medal za Długoletnią Służbę (2011) i Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (2012)[1].

Biegle mówi po angielsku i hiszpańsku oraz w stopniu dobrym po niemiecku. Jest żonaty[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Płk Jacek Gawryszewski. abw.gov.pl. .
  2. ↑ Ambasador, santiago.msz.gov.pl, 3 lipca 2019 .
  3. ↑ Andrzej Stankiewicz: Z dyplomacji do ABW. rp.pl, 12 czerwca 2013. .
  4. ↑ a b Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 67/ , www.sejm.gov.pl, 7 czerwca 2017 .
  5. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 lipca 2017 r. nr 110.42.2017 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 714).
  6. ↑ Nominacje dla ambasadorów RP w Austrii, Chile i Panamie, msz.gov.pl, 28 sierpnia 2017 .
  7. ↑ Presidenta Bachelet recibe cartas credenciales de nuevos embajadores - Archivo Michelle Bachelet Jeria 2014-2018 , archivospresidenciales.archivonacional.cl (hiszp.).
  8. ↑ Personel, Polska w Chile - Portal Gov.pl .
  9. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 lipca 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 86, poz. 890).
  10. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 kwietnia 2015 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 505).