W dzisiejszym świecie Jacek Oniszczuk stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na kulturę, ekonomię, politykę czy naukę, Jacek Oniszczuk zdołał przyciągnąć uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jego wpływ rozciąga się na różne obszary, a jego badanie i zrozumienie stały się podstawą zrozumienia obecnej dynamiki. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Jacek Oniszczuk, badając jego różne aspekty i analizując jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie.
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
22 grudnia 2017 |
Miejsce pochówku | |
Dyrektor Departamentu Teologii Biblijnej na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim | |
Okres sprawowania |
1 września 2017–22 grudnia 2017 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
26 sierpnia 1990 |
Diakonat |
14 kwietnia 1998 |
Prezbiterat |
29 czerwca 1999 |
Jacek Oniszczuk (ur. 6 lipca 1966 w Lubartowie[1], zm. 22 grudnia 2017 roku na zboczach Gran Sasso d’Italia) – polski jezuita, doktor nauk teologicznych, biblista, nauczyciel akademicki.
Pochodził z Lubartowa. Po maturze studiował najpierw przez trzy lata mechanikę precyzyjną na Politechnice Warszawskiej. 25 sierpnia 1988 wstąpił do zakonu jezuitów. Następnie odbył nowicjat w Gdyni i 26 sierpnia 1990 złożył śluby zakonne. Po nich odbył studia filozoficzne w Krakowie, po czym przez kolejne dwa lata odbywał praktykę duszpasterską w Wydawnictwie Przeglądu Powszechnego i w ośrodku jezuickim w Falenicy[1].
W 1995 rozpoczął studia z zakresu teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. 14 kwietnia 1998 przyjął święcenia diakonatu w rzymskim kościele del Gesù z rąk kardynała Achille Silvestriniego, zaś 29 czerwca 1999 święcenia prezbiteratu w sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie z rąk nuncjusza apostolskiego w Polsce arcybiskupa Józefa Kowalczyka[1].
Po obronie licencjatu na rok wrócił do Polski, gdzie do 2002 pracował w parafii św. Stanisława Kostki w Gdyni. Następnie przygotowywał doktorat z teologii biblijnej na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, obroniony 26 kwietnia 2006. Był uczniem profesora Rolanda Mene, rozwijając jego retoryczną interpretację Biblii[2]. Po obronie skierowany na trzecią probację do Meksyku, która poprzedziła ostateczne śluby zakonne złożone 25 marca 2009 generała zakonu Adolfo Nicolasa. Od 2009 prowadził wykłady na Wydziale Teologii Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego z teologii Nowego Testamentu[2], a od września 2017 kierował Departamentem Teologii Biblijnej[1].
Zmarł 22 grudnia 2017 podczas wspinaczki na zboczu masywu Gran Sasso d’Italia przy szczycie Pizzo Cefalone, gdy przysypała go lawina[3].