Jacek Szpotański

W dzisiejszym świecie Jacek Szpotański jest bardzo istotnym tematem, który wywołuje duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od momentu swojego pojawienia się wpływa na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje ze sobą, sposób wykonywania określonych czynności lub sposób postrzegania świata. Jacek Szpotański wywołał kontrowersje, był centralnym punktem dochodzeń i zmienił bieg wielu dyskusji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Jacek Szpotański, przeanalizujemy jego wpływ na społeczeństwo i zastanowimy się nad jego znaczeniem w dzisiejszym świecie.

Jacek Szpotański
Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1927
Warszawa

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 2019
Warszawa

Zawód, zajęcie

inżynier elektryk

Alma Mater

Politechnika Warszawska (1950)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi

Jacek Szpotański (ur. 17 sierpnia 1927 w Warszawie, zm. 3 stycznia 2019 tamże) – polski inżynier elektryk, magister ekonomii, specjalista w dziedzinie elektroenergetyki, syn Kazimierza Szpotańskiego, pioniera polskiego przemysłu aparatów elektrycznych, prezes Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP) w latach 1981–1987, 1990–1994.

Życiorys

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1946) i Politechniki Warszawskiej (1950). Pracownik Zakładów Energetycznych Okręgu Centralnego, w tym projektant i kierownik biura projektowo-konstrukcyjnego (linie, stacje i rozdzielnie elektryczne). Zastępca dyrektora ds. sieci w Zjednoczeniu Energetyki (1968–1976). W latach 1976–1981 pracownik Ministerstwa Energetyki i Energii Atomowej na stanowiskach: zastępcy dyrektora departamentu planowania i rozwoju perspektywicznego, dyrektora departamentu eksploatacji, wicedyrektora departamentu sieci elektrycznych. W tym czasie koordynował prace nad koncepcją i realizacją układu sieci wysokich napięć.

Był członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich od 1953 r. Działał w wielu organizacjach technicznych i gospodarczych w kraju i za granicą, m.in. w CIGRÉ, UNIPEDE, Polskim Towarzystwie Przesyłu i Rozdziału Energii Elektrycznej, Stowarzyszeniu Przemysłowców Polskich, Akademii Inżynierskiej w Polsce, Polskim Towarzystwie Nukleonicznym. Długoletni członek Rady Programowej miesięcznika „Energetyka” oraz „Wokół Energetyki”. Fundator i przewodniczący kapituły nagrody Złoty Lew „JEEN im. K. Szpotańskiego” przyznawanej za jakość, ekonomikę, estetykę i nowoczesność polskich wyrobów elektroenergetycznych.

Działalność dla Stowarzyszenia Elektryków Polskich została nagrodzona złotymi odznakami honorowymi SEP i NOT oraz Diamentową Odznaką Honorową NOT, medalami: im. M. Pożaryskiego, im. J. Groszkowskiego, im. R. Podoskiego, im. A. Hoffmanna, im. J. Obrąpalskiego, im. K. Szpotańskiego oraz najwyższą w Stowarzyszeniu godnością Członka Honorowego SEP.

Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1957), Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy

Bibliografia