Jack Brymer

W dzisiejszym świecie Jack Brymer stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na codzienne życie ludzi, Jack Brymer zapewnia fascynujący scenariusz, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule podjęto próbę analizy różnych aspektów związanych z Jack Brymer, a także przedstawienia kompleksowej wizji, która pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego pochodzenie, ewolucję, wyzwania i możliwe rozwiązania, aby zaoferować kompletną perspektywę, która zachęca do refleksji i debaty wokół Jack Brymer.

Jack Brymer
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1915
South Shields

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

15 września 2003
Oxted

Instrumenty

klarnet

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

klarnecista, pedagog

Zespoły
Wigmore Ensemble, London Baroque Ensemble, Prometheus Ensemble, London Wind Soloists
Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Jack Brymer (ur. 27 stycznia 1915 w South Shields[1][2], zm. 15 września 2003 w Oxted) – brytyjski klarnecista i pedagog.

Życiorys

Ukończył studia na Uniwersytecie Londyńskim[1][2]. W czasie II wojny światowej służył w RAF[2]. Był pierwszym klarnecistą Royal Philharmonic Orchestra (1947–1963), BBC Symphony Orchestra (1963–1972) i London Symphony Orchestra (1972–1986)[1][2][3]. Był współzałożycielem i klarnecistą zespołów Wigmore Ensemble, London Baroque Ensemble i Prometheus Ensemble, kierował też zespołem London Wind Soloists[1][2]. Wykładał w Royal College of Music w Londynie (1950–1959), Royal Military School of Music (1969–1973) i Guildhall School of Music and Drama (od 1981)[2]. Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego (1960)[2].

W jego repertuarze znajdowały się utwory m.in. J.S. Bacha, Haydna, W.A. Mozarta i Beethovena[2]. Występował z wieloma orkiestrami, a także jako solista, wykonując również repertuar jazzowy[3]. Opublikował prace The Clarinet (1976) i In the Orchestra (1987) oraz autobiografię From Where I Sit (1979)[1][2][3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 81. ISBN 83-224-0492-1.
  2. ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 489. ISBN 0-02-865526-5.
  3. ↑ a b c Jane Ellsworth: A Dictionary for the Modern Clarinetist. Lanham: Rowman & Littlefield, 2015, s. 21. ISBN 978-0-8108-8647-6.