Jacovce
W tym artykule porozmawiamy o Jacovce, temacie, który był obecny przez całą historię i który nadal jest aktualny w dzisiejszym społeczeństwie. Jacovce wzbudził duże zainteresowanie i debatę, zarówno w środowisku akademickim, jak i w opinii publicznej, ze względu na jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Z biegiem czasu Jacovce stał się przedmiotem studiów, badań i refleksji, które przyczyniły się do poszerzenia naszego zrozumienia tego tematu. W tym sensie zajmiemy się różnymi perspektywami i podejściami, aby lepiej zrozumieć dzisiejsze znaczenie i znaczenie Jacovce.
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | |||||
| Powiat | |||||
| Powierzchnia |
10,01[1] km² | ||||
| Wysokość |
194[2] m n.p.m. | ||||
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||||
| Nr kierunkowy |
038 | ||||
| Kod pocztowy |
956 21 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
TO | ||||
Położenie na mapie kraju nitrzańskiego  | |||||
Położenie na mapie Słowacji  | |||||
 48°35′35″N 18°08′02″E/48,593056 18,133889
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Jacovce – wieś (obec) na Słowacji, w kraju nitrzańskim, w powiecie Topolczany na Nizinie Naddunajskiej[5].
Położenie
Wieś leży na skraju Niziny Naddunajskiej, przylegającym od południowego wschodu do grupy Gór Inowieckich, w jej części zwanej Pogórzem Naddunajskim, ok. 4 km na północny zachód od centrum Topolczan. Zabudowania znajdują się w dolinie rzeczki Chotiny oraz na niskim dziale wodnym między Chotiną a jej dopływem Slivnicą.
Historia
Wspominana po raz pierwszy pisemnie w dokumencie kapituły nitrzańskiej w 1255 r. jako Ieche. Była wówczas własnością niejakiego Radoša[6]. Następnie, od końca XIII w. należała do "państwa" feudalnego Topolczany, którym władał wówczas Mateusz Czak. Po jego śmierci wieś była królewszczyzną, a do "państwa" topolczańskiego wróciła w 1389 r. W XIV w. zbudowano we wsi kościół, który od 1550 r. należał do protestantów. Do katolików wrócił już w 1624 roku dzięki zabiegom hrabiny Katarzyny Forgáčowej. Przez następne dziesięciolecia wieś była ciągle zagrożona przez Turków: w 1663 r. ich zagon dostał się doliną Nitry aż do Jacovec[7].
W XVIII w. wieś należała do kapituły nitrzańskiej. Jej mieszkańcy zajmowali się rolnictwem i rozmaitymi rzemiosłami wiejskimi: kowalstwem, murarstwem, młynarstwem, rzeźnictwem i in. Rozpowszechnione było sadownictwo i produkcja owocowych destylatów: w 1755 r. wszystkie gospodarstwa zadeklarowały posiadanie "kotlików" do produkcji "palenki". Kilkakrotnie wieś nawiedzały zarazy i epidemie. M. in. podczas fali cholery w latach 1830-1832 zmarło w Jacovcach 169 osób. Po ustąpieniu zarazy szybko rosła liczba ludności wsi: w roku 1869 żyło tu 700 mieszkańców, w roku 1880 było ich 827, w roku 1900 już 990, zaś w roku 1910 aż 1102[7].
W 1976 r. Jacovce włączono w granice administracyjne Topolczan. Niezależność odzyskały w 1990 r.
Przypisy
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. . Ustawienia: om7014rr_obc: 10,01S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ Počet obyvateľov podľa pohlavia – obce (ročne) [om7101rr] .
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. . Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. . Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Turystyczna mapa Słowacji .
- ↑ Petrovič Daniel, Petrovič Jozef i in.: Považský Inovec. Turistický sprievodca ČSSR č. 24, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1986, s. 201
- ↑ a b Wg strony wsi
