Jakob Lange

W tym artykule omówiono temat Jakob Lange z szerokiej i zróżnicowanej perspektywy, badając różne aspekty i punkty widzenia związane z tym tematem. Od jego powstania do dzisiejszego znaczenia, poprzez jego implikacje w różnych obszarach, ten artykuł będzie miał na celu przedstawienie pełnej i szczegółowej wizji Jakob Lange. Poprzez dogłębną i rygorystyczną analizę ma zaoferować czytelnikowi pełny przegląd, który pozwoli mu zrozumieć znaczenie i zakres Jakob Lange w dzisiejszym społeczeństwie. Ponadto zostaną omówione możliwe wyzwania i możliwości związane z tym tematem, a także rekomendacje i perspektywy na przyszłość.

Jakob Lange
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1995
Flintsbach am Inn

Klub

WSV Kiefersfelden

Debiut w PŚ

9.02 2013, Ałmaty
(33. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

30.11 2013, Ruka (27. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Liberec 2013 Drużynowo
srebro Val di Fiemme 2014 Drużynowo
srebro Ałmaty 2015 Drużynowo
srebro Ałmaty 2015 Sprint
brąz Ałmaty 2015 Gundersen
Puchar Kontynentalny
1. miejsce
2019/2020
1. miejsce
2021/2022
1. miejsce
2024/2025
3. miejsce
2023/2024

Jakob Lange (ur. 5 sierpnia 1995 w Flintsbach am Inn) – niemiecki dwuboista klasyczny, pięciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, trzykrotny zwycięzca Pucharu Kontynentalnego.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 6 marca 2010 w Eisenerz, gdzie w zawodach juniorskich zajął drugie miejsce w zawodach metodą Gundersena. W 2011 roku wystartował na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Libercu, zdobywając srebrny medal w sprincie drużynowym. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata juniorów w Libercu wraz z kolegami wywalczył złoto w sztafecie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepsze wyniki osiągając na mistrzostwach świata juniorów w Ałmaty w 2015 roku, gdzie zdobył srebrne medale w sztafecie i sprincie, a w Gundersenie był trzeci. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 9 lutego 2013 roku w Ałmaty, gdzie zajął 33. miejsce w Gundersenie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 30 listopada 2013 roku w Ruce, zajmując 27. miejsce.

Osiągnięcia

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
9. 23 stycznia 2013 Czechy Liberec Gundersen HS100/10 km 24:51,0 min +1:17,9 min Niemcy Manuel Faißt
10. 25 stycznia 2013 Czechy Liberec Sprint HS100/5 km 11:49,4 min +50,1 s Niemcy Manuel Faißt
1. 26 stycznia 2013 Czechy Liberec Sztafeta HS100/4x5 km[1] 47:46,9 min - -
7. 30 stycznia 2014 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:47,1 min +1:19,5 min Austria Philipp Orter
10. 1 lutego 2014 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/5 km 13:44,2 min +1:04,3 min Austria Philipp Orter
2. 2 lutego 2014 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[2] 53:57,6 min +4,5 s  Austria
3. 4 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gundersen HS100/10 km 25:54,2 min +7,6 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
2. 6 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gundersen HS100/5 km 12:21,8 min +47,4 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
2. 7 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Sztafeta HS100/4x5 km[3] 48:41,4 min +16,0 s  Austria

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium

Lange nigdy nie stanął na podium zawodów PŚ.

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 17 marca 2013 Finlandia Rovaniemi Gundersen HS100/15 km 38:17,9 min 2. +1:51,6 min Włochy Alessandro Pittin
2. 9 marca 2019 Rosja Niżny Tagił Start masowy HS100/10 km 106,6 pkt 2. -12,5 pkt Austria Thomas Jöbstl
3. 10 marca 2019 Rosja Niżny Tagił Gundersen HS100/15 km 39:53,0 min 3. +35,8 s Austria Thomas Jöbstl
4. 13 grudnia 2019 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS100/10 km 29:22,2 min 1. - -
5. 14 grudnia 2019 Stany Zjednoczone Park City Start masowy HS100/10 km 123,8 pkt 1. - -
6. 15 grudnia 2019 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS100/10 km 25:51,6 min 1. - -
7. 1 lutego 2020 Słowenia Planica Gundersen HS138/10 km 27:16,6 min 2. +8,8 s Norwegia Lars Ivar Skårset
8. 2 lutego 2020 Słowenia Planica Gundersen HS138/10 km 25:22,3 min 2. +16,1 s Norwegia Lars Ivar Skårset
9. 22 lutego 2020 Austria Eisenerz Start masowy HS109/10 km 117,0 pkt 1. - -
10. 7 marca 2020 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 25:41,7 min 1. - -
11. 8 marca 2020 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 25:42,1 min 1. - -
12. 11 marca 2020 Rosja Niżny Tagił Gundersen HS97/10 km 24:17,6 min 1. - -
13. 12 marca 2020 Rosja Niżny Tagił Gundersen HS97/10 km 24:48,5 min 1. - -
14. 11 grudnia 2020 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS100/10 km 25:37,5 min 1. - -
15. 13 grudnia 2020 Stany Zjednoczone Park City Start masowy HS100/10 km 121,5 pkt 2. -8,0 pkt Niemcy Julian Schmid
16. 13 grudnia 2020 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS100/10 km 25:55,8 min 2. +0,1 s Niemcy Julian Schmid
17. 17 stycznia 2021 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 27:02,5 min 3. +1:02,2 min Norwegia Simen Tiller
18. 26 listopada 2021 Rosja Niżny Tagił Gundersen HS97/10 km 25:39,2 min 1. - -
19. 27 listopada 2021 Rosja Niżny Tagił Gundersen HS97/10 km 25:26,3 min 1. - -
20. 4 grudnia 2021 Zhangjiakou Gundersen HS106/10 km 25:27,2 min 1. - -
21. 5 grudnia 2021 Zhangjiakou Gundersen HS140/10 km 26:36,6 min 1. - -
22. 22 stycznia 2022 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 26:48,7 min 3. +28,3 s Norwegia Simen Tiller
23. 11 lutego 2022 Norwegia Lillehammer Gundersen HS98/10 km 22:40,0 min 3. +9,5 s Norwegia Andreas Skoglund
24. 5 marca 2022 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 24:58,5 min 1. - -
25. 6 marca 2022 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 25:59,3 min 1. - -
26. 13 marca 2022 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS100/10 km 25:28,8 min 1. - -
27. 18 marca 2022 Kanada Whistler Gundersen HS104/10 km 26:51,4 min 3. +1,1 s Niemcy David Mach
28. 19 marca 2022 Kanada Whistler Gundersen HS104/10 km 32:26,7 min 1. - -
29. 25 marca 2022 Stany Zjednoczone Lake Placid/Orda Gundersen HS100/10 km 24:08,4 min 1. - -
30. 26 marca 2022 Stany Zjednoczone Lake Placid/Orda Gundersen HS100/15 km 39:39,2 min 1. - -
31. 5 marca 2023 Austria Eisenerz Gundersen HS109/10 km 23:40,3 min 2. +20,7 s Niemcy Wendelin Thannheimer
32. 8 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Gundersen HS98/10 km 26:40,8 min 1. - -
33. 9 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Gundersen HS98/10 km 28:53,4 min 2. +0,4 s Norwegia Aleksander Skoglund
34. 19 stycznia 2024 Niemcy Klingenthal Kompakt HS85/7,5 km 18:02,7 min 2. +0,4 s Niemcy Fabian Rießle
35. 20 stycznia 2024 Niemcy Klingenthal Gundersen HS85/10 km 23:11,1 min 2. +1,0 s Niemcy Fabian Rießle
36. 16 lutego 2024 Austria Eisenerz Gundersen HS109/10 km 26:01,9 min 3. +55,1 s Austria Mario Seidl
37. 8 marca 2024 Finlandia Lahti Kompakt HS130/7,5 km 19:47,9 min 1. - -
38. 10 marca 2024 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 26:16,1 min 1. - -
39. 15 grudnia 2024 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 26:23,5 min 3. +1:14,5 min Norwegia Simen Tiller
40. 10 stycznia 2025 Niemcy Klingenthal Kompakt HS140/7,5 km 22:22,1 min 3. +30,4 s Norwegia Andreas Skoglund
41. 11 stycznia 2025 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 27:43,3 min 3. +1:09,7 min Norwegia Espen Bjørnstad
42. 25 stycznia 2025 Niemcy Schonach Start masowy HS100/10 km 112,8 pkt 3. -11,1 pkt Norwegia Espen Andersen
43. 31 stycznia 2025 Norwegia Lillehammer Gundersen HS98/10 km 27:22,1 min 1. - -
44. 1 lutego 2025 Norwegia Lillehammer Gundersen HS98/10 km 27:18,1 min 1. - -
45. 2 lutego 2025 Norwegia Lillehammer Gundersen HS140/10 km 27:35,7 min 1. - -
46. 14 marca 2025 Finlandia Lahti Kompakt HS130/7,5 km 20:01,7 min 1. - -

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w zawodach drużynowych

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 24 sierpnia 2024 Austria Tschagguns Sztafeta mieszana HS103/4x5 km[9] 36:58,6 3. +4,2  Słowenia

Bibliografia

Przypisy

  1. ↑ Skład drużyny: Michael Schuller, Jakob Lange, David Welde, Manuel Faißt
  2. ↑ Skład drużyny: Dominik Schwaar, Terence Weber, Jakob Lange, David Welde
  3. ↑ Skład drużyny: Philipp Mauersberger, Terence Weber, Paul Hanf, Jakob Lange
  4. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  5. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  6. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2021 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  7. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2022 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  8. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2024 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  9. ↑ Skład drużyny: Simon Mach, Jenny Nowak, Nathalie Armbruster, Jakob Lange.
Mistrzowie świata juniorów w kombinacji norweskiej (drużynowo)