Obecnie Jan Bols to aktualny temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Zagadnienie to wywarło ogromny wpływ na społeczeństwo, wywołując szerokie zainteresowanie i będąc przedmiotem debaty w różnych obszarach. Jan Bols od dawna jest przedmiotem studiów i badań ze względu na swoje znaczenie, a opinie na jego temat są zróżnicowane i często pełne pasji. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Jan Bols i jego wpływ w różnych kontekstach, oferując szeroką i szczegółową wizję, która pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć ten bardzo istotny problem.
![]() | ||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
27 sierpnia 1944 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo |
175 cm | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Jan Bols (ur. 27 sierpnia 1944 w Hoogeveen) – holenderski łyżwiarz szybki, brązowy medalista mistrzostw świata i Europy.
Największy sukces w karierze Jan Bols osiągnął w 1972 roku, kiedy zdobył brązowy medal podczas wielobojowych mistrzostw świata w Oslo. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie jego rodak Ard Schenk oraz Roar Grønvold z Norwegii. W poszczególnych biegach zajął dziewiąte miejsce na 500 m, drugie na 5000 m, siódme na 1500 m oraz ponownie drugie na dystansie 10 000 m. W tym samym roku trzecie miejsce zajął również na mistrzostwach Europy w Davos, gdzie przegrał tylko z Schenkiem i Grønvoldem. Na dystansach 5000 i 10 000 m był drugi, w biegu na 1500 m był trzeci, a na 500 m zajął jedenaste miejsce. W tej samej konkurencji był też między innymi czwarty na mistrzostwach świata w Oslo w 1970 roku, przegrywając walkę o medal z Keesem Verkerkiem. Bols wygrał tam biegi na 5000 i 10 000 m. W 1968 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Grenoble, zajmując ósme miejsce na 5000 m. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Sapporo jego najlepszym wynikiem było czwarte miejsce na 10 000 m. Walkę o brązowy medal przegrał wtedy ze Stenem Stensenem z Norwegii. Na tych samych igrzyskach był też piąty na 1500 m oraz ósmy na 5000 m. Parokrotnie zdobywał medale mistrzostw Holandii w wieloboju, w tym złoty w 1971 roku. W 1972 roku zakończył karierę.
Ustanowił pięć rekordów świata[1].