Obecnie Jan Eysselt stał się tematem dużego zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Zarówno w społeczeństwie, jak i na polu akademickim Jan Eysselt wywołał szereg mieszanych emocji i opinii, które wywołały niekończące się dyskusje i refleksje. Dlatego istotne jest poświęcenie czasu i przestrzeni na zbadanie i dogłębną analizę wpływu i konsekwencji, jakie Jan Eysselt ma na nasze życie. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty związane z Jan Eysselt, badając jego pochodzenie, ewolucję, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Podobnie zajmiemy się różnymi perspektywami i stanowiskami dotyczącymi Jan Eysselt, aby poszerzyć nasze zrozumienie tego złożonego i znaczącego tematu.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Obywatelstwo | |
Pozycja |
obrońca |
Jan Eysselt (ur. 21 sierpnia 1945 w Pradze, zm. 16 marca 2006 w Norymberdze) – czeski hokeista grający na pozycji obrońcy, trener hokejowy. W latach 1997–1998 selekcjoner reprezentacji Polski.
Jan Eysselt karierę rozpoczął w Sparcie Praga, w którym występował do 1970 roku oraz zdobył wicemistrzostwo (1967) oraz brązowy medal mistrzostw Czechosłowacji (1968). Następnie przeszedł do Dukla Jihlava, z którym dwukrotnie zdobył mistrzostwo Czechosłowacji (1971, 1972). Po sezonie 1971/1972 został wybrany do draftu północnoamerykańskiej ligi WHA przez Calgary Broncos z numerem 33[1] oraz wrócił do Sparty Praga, z którym w sezonie 1973/1974 wicemistrzostwo Czechosłowacji. Dnia 11 marca 1975 roku w Nymburku podczas meczu ligowego został niefortunnie trafiony krążkiem w oko, co spowodowało utratę widoczności w tym oku, w wyniku czego Eysselt w wieku zaledwie 30 lat zmuszony był zakończyć zawodniczą karierę[2].
Jan Eysselt po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1979-1981 był asystentem selekcjonera Jozefa Golonki w reprezentacji Czechosłowacji U-20[3], a w latach 1980-1982 był asystentem Josefa Horešovskiego w Sparcie Praga[4].
W 1983 roku wyjechał do RFN, gdzie trenował kluby: SC Riessersee (1983-1985) i Iserlohner EC (1985-1987). W 1991 roku został trenerem fińskiego Jokipojat, jednak po zajęciu ostatniego - 8. miejsca w tabeli oraz spadku z SM-liigi w sezonie 1991/1992 odszedł z klubu. Następnie trenował: Austriacki EV Innsbruck (1993-1994), niemiecki Nürnberg Ice Tigers (1994-1997).
W 1997 roku wraz z Ludkiem Bukačem przyjechał do Polski, by objąć stanowisko selekcjonera, a Bukač dyrektora reprezentacji Polski[5]. Po nieudanych mistrzostwach świata 1998 Grupy B w Słowenii, na których reprezentacja Polski zajęła 7. miejsce, Eysselt został zastąpiony przez Bukača na stanowisku selekcjonera reprezentacji Polski. W 1998 roku Eysselt został trenerem KKH Katowice[6][7][8], jednak w grudniu 1998 roku po kilku niespodziewanych porażkach katowickiego klubu w ekstralidze został zwolniony z klubu[9].
W 2003-2004 trenował występującej w niemiecki ERSC Amberg, z którym próbował wrócić do Oberligi. W 2005 roku trenował reprezentację Czech na Zimowej Uniwersjadzie 2005 w Innsbrucku, która pod wodzą Eysselta zdobyła wicemistrzostwo tej imprezy[10]. W 2005 roku trenował wraz z Mariuszem Kiecą prowadził SMS Sosnowiec oraz młodzieżową reprezentację Polski na mistrzostwach świata Dywizji I 2006 w Mińsku, na których zajęła 4. miejsce w Grupie B[11].
Jan Eysselt zmarł dnia 16 marca 2006 roku po długiej walce z rakiem w wieku 60 lat w Norymberdze[12][13], a tydzień później dnia 23 stycznia 2006 roku został pochowany w Pradze.