Jan I (cesarz Etiopii)
Obecnie Jan I (cesarz Etiopii) to temat, który zyskał duże znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Z biegiem czasu stała się ona fundamentalnym aspektem wpływającym na wiele aspektów codziennego życia. Jest wiele osób, na które Jan I (cesarz Etiopii) wywarło bezpośredni lub pośredni wpływ. Z tego powodu niezwykle ważne jest, aby zagłębić się we wszystkie aspekty związane z Jan I (cesarz Etiopii), aby zrozumieć jego wpływ na naszą rzeczywistość. W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Jan I (cesarz Etiopii), badając jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje w różnych obszarach. Idąc tym tropem, odkryjemy znaczenie, jakie nabrał Jan I (cesarz Etiopii) we współczesnym świecie i w jaki sposób stał się tematem debaty i refleksji w dzisiejszym społeczeństwie.
| |
| Cesarz Etiopii | |
| Okres |
od 1667 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
około 1640 |
| Data i miejsce śmierci |
19 lipca 1682 |
| Przyczyna śmierci |
naturalna |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Rodzeństwo |
Isur, Dawid i jeszcze jeden brat nieznany z imienia, siostra Tyukulian |
| Małżeństwo |
Sabla Uangel |
| Dzieci | |
Jan I (gyyz. ዮሐንስ; Johannys, imię tronowe Alyaf Seged, co znaczy ten któremu kłaniają się dziesiątki tysięcy, ur. około 1640, zm. 19 lipca 1682) – cesarz Etiopii w latach 1667–1682[a]. Pochodził z dynastii salomońskiej i był czwartym synem cesarza Fasiledesa.
Początek rządów
Jan został wyznaczony na cesarza przez starszyznę za namową możnowładcy Melki Krystosa. Po wyborze Jana na tron, rada możnowładców zadecydowała aby uwięzić jego pozostałych braci na górze Uehni Amba. Było to tradycyjne więzienie dla cesarskich rodzin. Chodziło o to, żeby żaden z braci Jana nie miał pretensji o tron i nie miał możliwości podnoszenia buntów przeciwko legalnie wybranemu władcy.
Ekspedycje militarne
Według brytyjskiego historyka George'a Wynna Breretona Huntingforda, Jan większość swoich podróży po kraju spędził na kampaniach wojennych. Spośród jedenastu tras, aż sześć stanowiło ekspedycje o charakterze militarnym[1]. Trzy z nich były wymierzone przeciwko plemieniu Agau w Godżamie i ich państwu znanemu jako Agaumeder, jedna przeciwko plemieniu Oromo, a dwie ekspedycje karne przybyły do prowincji Angot i Lasta w celu stłumienia buntów Feresa w 1677 i Zemarjama w 1679 roku.
Polityka religijna
Stosunek do innowierców
Jan I prowadził politykę separacji ludów etiopskich pod względem religijnym. Wprowadził między innymi zarządzenie zakazujące kontaktów między wyznawcami różnych religii, na przykład islamu, chrześcijaństwa, czy animizmu[2]. Ze względu na zamieszanie w państwie, jakie spowodowali jezuiccy misjonarze za czasów cesarza Susnyjosa, Jan zdecydowanie przeciwstawiał się wpływom europejskim. W 1669 roku cesarz rozkazał gerazmaczowi Mikaelowi wypędzić wszystkich katolików żyjących jeszcze w Etiopii. Ci, którzy nie zmienili wiary i nie wstąpili w szeregi koptyjskiego Kościoła Etiopii, zostali zesłani do sułtanatu Sannaru, mieszczącym się na terenie dzisiejszego Sudanu. W innym przypadku zostało zabitych sześciu franciszkanów wysłanych do Etiopii przez papieża Aleksandra VII w celu nawrócenia Etiopczyków na katolicyzm. Od katolików Jan wolał misjonarzy ormiańskich, których wiara podobnie jak tradycyjna religia etiopska, pozostawała w kręgu nurtu miafizytyzmu. Jeden z ormiańskich duchownych – Murad, podjął szereg misji dyplomatycznych dla cesarza. W 1679 Jan I przyjął ormiańskiego biskupa Jana, niosącego relikwie etiopskiego świętego – Eustachiusza.
Sobór z 1681
W trakcie rządów Jana I, wewnątrz Kościoła Etiopii trwał spór pomiędzy odłamami kybat i teuahdo. Pod presją mnichów teuahdeńskich z klasztoru Azezo, cesarz zwołał sobór. Podobne sobory odbywały się już za rządów Fasiledesa i miały różne rezultaty. Jeden obrócił się na korzyść zwolenników kybat, a drugi na korzyść zwolenników teuahdo. 20 października 1681 abba Akale Krystos z Godżamu – przedstawiciel kybat, oraz abba Mikołaj z Debre Libanos – reprezentant teuahdo, rozpoczęli teologiczny spór. Zakończył się on rzuceniem ekskomuniki przez sobór na odłam kybat.
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Szkocki podróżnik James Bruce zanotował, że Jan I rządził w latach 1665–1680, ale się mylił.
Przypisy
- ↑ Huntingford 1989 ↓, s. 187–200.
- ↑ Bartnicki i Mantel-Niećko 1971 ↓, s. 168.
Bibliografia
- G.W.B. Huntingford: The historical geography of Ethiopia from the first century AD to 1704. Oxford University Press, 1989.
- Richard K. P. Pankhurst. The Ethiopian Royal Chronicles. Addis Ababa: Oxford University Press, 1967.
- Andrzej Bartnicki, Joanna Mantel-Niećko: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1971, s. 168–169.