Jan Nepomucen Sadowski

W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom związanym z Jan Nepomucen Sadowski, tematem, który przykuł uwagę i zainteresowanie ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Jan Nepomucen Sadowski wzbudził ciekawość i debatę, a jego wpływ był odczuwalny w różnych obszarach społeczeństwa. W trakcie pisania tego tekstu będziemy zagłębiać się w analizę i refleksję na temat Jan Nepomucen Sadowski, zajmując się jego konsekwencjami, ewolucją w czasie i obecnym znaczeniem. W tym artykule staramy się zapewnić wszechstronne i wzbogacające spojrzenie na Jan Nepomucen Sadowski, mając na celu umożliwienie czytelnikowi głębszego i bardziej szczegółowego zrozumienia tego niezwykle istotnego tematu.

Jan Nepomucen Sadowski
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1814
Ślesin

Data i miejsce śmierci

3 lipca 1897
Kraków

Zawód, zajęcie

archeolog, etnograf, dziennikarz

Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Nepomucen Sadowski (ur. 16 maja 1814 w Ślesinie, zm. 3 lipca 1897 w Krakowie) – polski archeolog, etnograf, slawista i dziennikarz.

Życiorys

Rodzina Jana Nepomucena pieczętowała się herbem Nałęcz. Urodził się jako syn Ignacego i Eweliny z Wolszlegrów. Brat Stanisława Feliksa, działacza społeczno-politycznego. Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była Julia Białobłocka, a drugą Izabela Kalkstein[1].

Kształcił się w gimnazjum w Bydgoszczy. Studia kontynuował w Berlinie, będąc uczniem Rittera. Po śmierci ojca i brata Stanisława (1848) powrócił na wieś i zajął się gospodarstwem. Pełne studia ukończył w Paryżu w 1848 roku po 2 latach nauki. Od 1868 mieszkał w Krakowie. Od 1870 roku był współpracownikiem Czasu. Redagował dział ekonomiczny. Pisał też o wojnie francusko–pruskiej[1]. Od 1873 roku był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, najpierw komisji archeologicznej, a od 1874 roku komisji antropologicznej i fizjograficznej[1]. Zmarł 3 lipca 1897 w Krakowie[2]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera S delta).

Grób Jana Nepomucena Sadowskiego na cmentarzu Rakowickim

Prace naukowe

  • Drogi handlowe greckie i rzymskie przez porzecza Odry, Wisły, Dniepra i Niemna do wybrzeży morza bałtyckiego: rzecz czytana na posiedzeniu komisji archeologicznej Akademii Umiejętności w Krakowie (wyd. 1876)[3]
  • Wykaz zabytków przedhistorycznych na ziemiach polskich: Porzecza Warty i Baryczy (zeszyt 1, wyd. 1877),
  • Sprawozdanie z posiedzeń kongresu antropologiczno-archeologicznego w Peszcie (1877),
  • Miecz koronacyjny polski "Szczerbcem" zwany (wyd. 1892).

Przypisy

  1. ↑ a b c Kazimierz Skrzyński, Jan Nepomucen Sadowski, „Czas (dziennik)” (150), 6 lipca 1897, s. 3.
  2. ↑ Kronika. † Jan Nepomucen Sadowski. „Słowo Polskie”, s. 2, Nr 155 z 7 lipca 1897. 
  3. ↑ Drogi handlowe greckie i rzymskie przez porzecza Odry, Wisły, Dniepru i Niemna do wybrzeży Morza Bałtyckiego : rzecz czytana na posiedzeniu komisyi archeologicznéj Akademii Umiejętności w Krakowie - Bałtycka Biblioteka Cyfrowa , bibliotekacyfrowa.eu .

Bibliografia

  • "Podręczna Encyklopedia Powszechna" Adama Wiślickiego (tom VI, str. 6)
  • "Encyklopedia Powszechna Orgelbranda z ilustracjami i mapami" (1898-1904, tom 13, str. 246)

Linki zewnętrzne