Jan Stępień (pisarz)

W dzisiejszym świecie Jan Stępień (pisarz) nabrał fundamentalnego znaczenia w różnych aspektach życia codziennego. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na społeczeństwo, Jan Stępień (pisarz) stał się tematem ciągłej debaty i analiz. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie Jan Stępień (pisarz) i jego ewolucję w czasie. Od pojawienia się na scenie publicznej po wpływ na różne obszary, Jan Stępień (pisarz) jest zjawiskiem zasługującym na pełną uwagę. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne aspekty Jan Stępień (pisarz) i jego wpływ na dzisiejszy świat.

Jan Stępień (ur. 21 października 1949 w Głogowie)[1] – polski rzeźbiarz, poeta, pisarz, rysownik, bioterapeuta. Jest członkiem Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Kultury Europejskiej.

Napisał cztery powieści, opublikował pięć zbiorów opowiadań. Jest także autorem sześciu tomików wierszy. Jego wiersze i opowiadania tłumaczono na niemiecki, arabski oraz esperanto. Rzeźby, rysunki wystawia w wielu miastach Polski, w Belgii i na Węgrzech. Rysunki zamieszcza w miesięcznikach Medycyna dla Ciebie, Jupiter (dla austriackiej Polonii), Res Humana oraz w publikacjach książkowych. Jego sztuka Koniec świata została wyróżniona w szóstej edycji Tygodnia Sztuk Odważnych w Radomiu (2006). Jesienią 2009 Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie przedstawił prapremierę sztuki W windzie.

Szalona Maria (1991), Szaleństwa Marii (1999) to pozycje zadedykowane żonie Marii Szyszkowskiej, z którą od 1995 roku mieszka w Strzelcach pod Nałęczowem. Jest wegetarianinem.

Twórczość

Tomiki poetyckie

  • Wieczne koło, KKNP, Kielce, 1983;
  • O drugiej nad ranem, PAX, Warszawa, 1989;
  • Spowiedź kaktusa, MAW, Warszawa, 1993;
  • Chory liść, Spolegliwość, Łomża, 1997;
  • Szaleństwa Marii, Nałęczów, 1999;
  • Łzy Ślimaka, Wydawnictwo Anagram, Warszawa, 2002;
  • Spóźnione lato, Wydawnictwo Anagram, Warszawa, 2011.
  • Idą..., Kresowa Agencja Wydawnicza, Białystok, 2015.

Opowiadania

  • Pierwsze doznania, Wyd. Łódzkie, 1984;
  • Szalona Maria, IWZZ, 1991;
  • Cienie zmarłych, Interlibro, 1999;
  • Smak zdarzeń, Książka i Prasa, 2004;
  • Okruchy dnia, Dom Wydawniczy TCHu, Warszawa, 2008;
  • Streiflichter aus Polen (Driesch, Wiedeń, 2011);
  • Rozmowy z panem Janem, KAW, Białystok, 2016.

Powieści

  • Pajęczyna, MAW, 1988;
  • Pulsowanie - ANAGRAM, 1991;
  • Przenikanie - Spolegliwość, Łomża, 1998;
  • Czas miłości - Vipart, Pruszków, 2006;

Inne

  • Łaknienie (dramat), w publikacji zbiorowej, Wydawnictwo Łódzkie, Kielce-Łódź, 1998;
  • Ludziki Jana Stępnia (album rysunków), Spolegliwość, Łomża 2001;
  • Srebrne Myśli we wspólnej książce pt. Zamyślenia (razem z M. Szyszkowską), Heliodor, Warszawa, 2005;
  • Noc z Ulrike (dramat), czytanie w Laboratorium Dramatu, Warszawa, 2006)
  • Koniec świata (sztuka), Radom, 2006;
  • Ból (dramat), czytanie w Laboratorium Dramatu, Warszawa, 2008;
  • Róża (monodram), Międzynarodowe Stowarzyszenie Krytyków Teatralnych;
  • W windzie (sztuka), prapremiera w Teatrze im. Solskiego w Tarnowie, 2009.

Publikacje zbiorowe

  • Zamyślenia, Warszawa 2005
  • Na każdy temat z Marią Szyszkowską... rozmawia Stanley Devine, rozmowa z Janem Stępniem, Helion One Press 2011

Przypisy

  1. ↑ Jan Stępień , W świecie poezji Jana Stępnia, 22 maja 2013 (pol.).

Linki zewnętrzne