Jan Zahradnik

W dzisiejszym świecie Jan Zahradnik przyjął fundamentalną rolę w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę osobistą, zawodową czy społeczną, Jan Zahradnik stał się tematem o dużym znaczeniu i debacie. W miarę postępu w epoce cyfrowej wpływ Jan Zahradnik staje się coraz bardziej widoczny, wpływając na tak różnorodne aspekty, jak technologia, kultura, ekonomia i polityka. W tym artykule szczegółowo zbadamy rolę Jan Zahradnik w naszym codziennym życiu, analizując jego znaczenie i implikacje, jakie ma w różnych obszarach. Od wpływu Jan Zahradnik na zdrowie psychiczne po wpływ na współczesne społeczeństwo, Jan Zahradnik jest tematem, który w dalszym ciągu budzi zainteresowanie i refleksję. Dołącz do nas w tej podróży przez temat, który nie przestaje nas zaskakiwać i rzucać wyzwań w dzisiejszym świecie.

Grób Jana Zahradnika na Cmentarzu Łyczakowskim

Jan Zahradnik (ur. 28 stycznia 1904 Kosowie, zm. 22 października 1929 we Lwowie)[1] – polski poeta i krytyk literacki.

Życiorys

Był synem Hieronima Zahradnika, starosty w Kosowie, w Karpatach Wschodnich i Olgi Zahradnik (nazwisko panieńskie Zarzycka). Jako czternastoletni uczeń lwowskiego III Gimnazjum im. Stefana Batorego, brał udział w obronie Lwowa (w 1918) w grupie VI Dzielnicy[1], za co został odznaczony Krzyżem Obrony Lwowa[2].

Wcześnie rozpoczął działalność literacką. Około siedemset wierszy i artykułów opublikował w dzienniku Stronnictwa Narodowo Demokratycznego – „Słowie Polskim”[1]. Należał do założycieli Zespołu Stu. Wydanie książkowe jego poezji, zatytułowane Ludziom smutnym[1] ukazało się w 1925. Wydano też jego broszurę o Makuszyńskim – W krzywym zwierciadle[1] (1927) oraz dramat pt. Łątki lwowskie (1924), którego był współautorem. Jego wiersze ukazały się w wielu antologiach polskich i zagranicznych.

Książeczkę o nim wydał prof. Mieczysław Piszczykowski. Jego poezję opracował (wraz z obszerną bibliografią) Józef Giergielewicz.

Dwa lata przed śmiercią Jan Zahradnik spędził w sanatorium dla chorych na gruźlicę w Hołosku[1]. Zmarł w karetce pogotowia na ul. Rutowskiego, w drodze z sanatorium do szpitala, przed północą 22 października 1929 roku[1]. Pochowany został 25 października na Cmentarzu Łyczakowskim[1] obok Kaplicy Borkowskich przy bramie głównej.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h "Gazeta Lwowska" nr 246 z 25 października 1929, str. 3: "Ś. p. Jan Zahradnik"
  2. ↑ Sławomir Gowin: Orlę w otchłani. kuriergalicyjski.com. . . (ang.).

Źródło;

  • Mieczysław Piszczkowski: O Janie Zahradniku, Warszawa 1932
  • Czachowki Kazimierz; O Janie Zahradniku, Wiadomości Literackie 1932,nr 41
  • Wacław Gaberle, Jan Zahradnik (1904–1929)
  • Jan Zahradnik: Lwowskie wiersze, wybór i opracowanie Karolina Grodziska, Wydawnictwo interLINE, Kraków 2016

Linki zewnętrzne