Janina Niżnik

W dzisiejszym świecie Janina Niżnik to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu powstania Janina Niżnik wywołał intensywną i pełną pasji debatę, podnosząc sprzeczne opinie i prowokując wymianę pomysłów, która wzbogaciła panoramę kulturową i społeczną. Ponieważ Janina Niżnik w dalszym ciągu odbija się echem we współczesnym społeczeństwie, konieczne jest pełne zbadanie wszystkich aspektów związanych z tym zjawiskiem, od jego początków po możliwe konsekwencje w przyszłości. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Janina Niżnik, badając jego wiele aspektów i oferując panoramiczny widok, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na nasze życie.

Janina Niżnik

Data urodzenia	20 czerwca 1953
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa Polski srebro Warszawa 1977 rzut dyskiem srebro Warszawa 1978 rzut dyskiem srebro Warszawa 1983 pchnięcie kulą brąz Warszawa 1982 pchnięcie kulą brąz Warszawa 1983 rzut dyskiem Halowe mistrzostwa Polski brąz Zabrze 1981 pchnięcie kulą brąz Zabrze 1982 pchnięcie kulą brąz Zabrze 1984 pchnięcie kulą

Janina Niżnik, z d. Kosiba (ur. 20 czerwca 1953^[1]) – polska lekkoatletka, specjalizująca się w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem, medalistka mistrzostw Polski.

Kariera sportowa

Była zawodniczką Wisły Kraków i Hutnika Kraków.

Na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie zdobyła pięć medali: dwa srebrne w rzucie dyskiem (1977, 1978), srebrny w pchnięciu kulą w 1983 brązowy w pchnięciu kulą w 1982 i brązowy w rzucie dyskiem w 1983^[2]. W halowych mistrzostwach Polski seniorek zdobyła trzy brązowe medale w pchnięciu kulą: w 1981, 1982 i 1984^[3].

Rekord życiowy w pchnięciu kulą: 15,65 (22.08.1985), w rzucie dyskiem: 56,24 (4.10.1978)^[1].

Przypisy

1. ↑ ^{a b} Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 204, 207.
2. ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 394.
3. ↑ Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 453.