W dzisiejszym świecie Janusz Hryniewicz (muzyk) odgrywa fundamentalną rolę w naszym społeczeństwie. Z czasem Janusz Hryniewicz (muzyk) stał się istotnym elementem naszego życia, wywierając ogromny wpływ na nasze codzienne życie. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Janusz Hryniewicz (muzyk) zdołał wpłynąć na sposób, w jaki myślimy, działamy i odnosimy się do otaczającego nas świata. W tym artykule zbadamy znaczenie Janusz Hryniewicz (muzyk) i jego znaczenie w różnych aspektach naszego codziennego życia. Od wpływu Janusz Hryniewicz (muzyk) na zdrowie po wpływ na gospodarkę światową, Janusz Hryniewicz (muzyk) to temat, którego nie możemy zignorować.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Gatunki |
rhythm and blues, pop, pop-rock, country-rock, muzyka latynoamerykańska |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1963 roku |
| Strona internetowa | |
Janusz Hryniewicz (ur. w 1947 w Penley) – wokalista, gitarzysta, multiinstrumentalista, kompozytor.
Rodzice J. Hryniewicza walczyli w armii gen. Władysława Andersa (brali udział w bitwie o Monte Cassino)[1]. Muzyk urodził się w południowej Walii, a wychował w Argentynie[1]. Ogromny wpływ na jego wrażliwość wywarło tamtejsze otoczenie i muzyka latynoamerykańska[1]. Po powrocie do Polski rodzina Hryniewiczów zamieszkała w katowickiej dzielnicy Koszutka[2]. Janusz Hryniewicz uczył się gry na skrzypcach, a następnie na gitarze[3]. Jako wokalista zadebiutował śpiewając na szkolnych akademiach[3]. Wówczas jego idolami byli tacy wykonawcy jak: Elvis Presley, Robert Johnson, The Beatles, The Rolling Stones, The Artwoods, czy The Animals[3]. We wczesnych latach sześćdziesiątych związał się ze śląskim środowiskiem muzycznym – w 1963 roku założył swój pierwszy zespół o nazwie Zefiry[3]. W kolejnych latach pojawił się w składach wielu formacji, a byli to m.in.: Ślęzanie, Ametysty, Peany, czy zespół muzyczny klubu Ciapek – w niektórych z tych grup występował z Józefem Skrzekiem[3][4]. Ponadto krótko współpracował z Czerwono-Czarnymi, występując z nimi w Międzyzdrojach[3]. W kwietniu 1969 roku w miesięczniku Jazz ukazał się artykuł, w którym A. M. Kośmiderski nazwał muzyka weteranem Rytmów Katowic (Przegląd Młodzieżowych Zespołów Muzycznych Rytmy Katowic) i śląskiego ruchu beatowego[5]. Pierwszą profesjonalną grupą Hryniewicza był zespół Wiślanie 69, z którym występował od lipca 1969 r. i dokonał wielu nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych w tym longplay pt. Skąd my się znamy (1970)[6]. We wrześniu 1970 roku zespół wyjechał na dziewięciomiesięczne tournée po holenderskich klubach, gdzie występował obok The Cats i George Baker Selection[3][6]. Tam też nagrał singla Maybe she, maybe you / Clear sun dla wytwórni EMI (1971)[6]. Krążek był promowany w rozgłośniach radiowych krajów Beneluxu. W styczniu 1971 roku Hryniewicz wraz z Jerzym Grunwaldem dołączył do zespołu Ryszarda Poznakowskiego z którym wziął udział w imprezie Karnawałowy Poznań Nocą i dokonał nagrań radiowych[6], które ukazały się w 2016 roku nakładem Kameleon Records na płycie pt. Jerzy Grunwald – Na tych samych ulicach. Niepublikowane nagrania z lat 1971–1975. Zespół istniał ponad pół roku[6]. W latach 1971–1972 wokalista współpracował z Bractwem Kurkowym 1791 z którym nagrał „czwórkę” (1972) i longplay (1972) dla Polskich Nagrań o identycznym tytule Polskie dzwony oraz dokonał nagrań dla Polskiego Radia[6]. Debiut telewizyjny grupy miał miejsce 2 kwietnia 1972 r. w popularnym niegdyś Tele-Echu[6]. Hryniewicz szybko wyrobił sobie markę i był wynajmowany na potrzeby tras koncertowych, m.in. przez takich wykonawców jak Breakout, czy Trubadurzy (zaśpiewał piosenkę, pt. Przedwieczorna godzina na płycie zespołu Będziesz ty)[3]. W 1973 roku wyjechał z kraju i przez blisko 25 lat mieszkał w Szwecji[3]. Tam w 1977 roku nawiązał współpracę z J. Grunwaldem, tworząc z nim country-rockowy duet Guitar Brothers, a następnie Grunwald & Hilton[6]. W 1981 roku, nakładem Mariann Records ukazał się cieszący się w Skandynawii sporym powodzeniem album Try[7][8]. Krążek ukazał się również w Polsce nakładem Tonpressu[9]. Grupa pojawiła się kilkukrotnie na Targach Muzycznych MIDEM w Cannes[10]. W późniejszych latach muzyk występował w skandynawskich lokalach, współtworząc przeróżne formacje muzyczne[10]. Przez pewien okres był także właścicielem restauracji[10].
Po powrocie do Polski Hryniewicz został realizatorem dźwięku i skupił się na działalności solowej[10]. W latach 1993–1994 współpracował z grupą SBB (jako wokalista tego zespołu brany był pod uwagę już w latach siedemdziesiątych)[2][11]. W maju 1994 roku grupa występowała w ośrodkach polonijnych w Stanach Zjednoczonych, czego efektem było wydanie kasety Live in America (reedycja kompaktowa ukazała w 2005 roku, nakładem Metal Mind Productions)[11][12]. Ukazał się także album, pt. Live 1993[13]. W 1996 roku ukazał się album solowy wokalisty Bum Bum i promujący go singiel Duchy[14]. Najbardziej znaną piosenką z tej płyty jest napisana na poczekaniu kompozycja Duchy[15]. Wywiedziona z meksykańskiego bolero piosenka Hryniewicza często gościła na antenie Programu Pierwszego Polskiego Radia i wygrała w radiowym plebiscycie, stając się przebojem[15][10]. Artysta podczas koncertów prezentuje repertuar, który składa się z jego autorskich piosenek, a także repertuar latynoski (Grupo Latina) oraz show, podczas którego wciela się w postacie muzycznych idoli wielkich scen światowych (Cameleon Show). W 2012 roku wokalista wszedł w skład zespołu PutOnRock, który współtworzą jego założyciel i dawny współpracownik Hryniewicza Tadeusz Puton (w przeszłości współpracował m.in. z Józefem Skrzekiem, Universe i L-4)[8] i Jerzy Grunwald. 2 maja 2013 roku miała miejsce premiera debiutanckiej płyty tria pt. Szafa marzeń[16]. W nagraniu wzięli również udział: Andrzej Rusek (gitara basowa, kontrabas), Grzegorz Krzykawski (perkusja, instrumenty perkusyjne) oraz gościnnie: Jessie Brown (śpiew) i Józef Skrzek (instrumenty klawiszowe, fortepian, organy)[8]. 1 października 2016 roku Hryniewicz i Puton wystąpili na festiwalu Rawa Blues (scena katowickiego Spodka)[17]. 5 lipca 2017 roku w Międzyzdrojach, w ramach Festiwalu Gwiazd odbył się koncert pt. Noc przebojów – Hity światowej muzyki, którego pomysłodawcą był Roman Wojciechowski[18][19]. Hryniewicz wystąpił tam obok: Ewy Bem, Grażyny Łobaszewskiej, Karoliny Cygonek, Sylwestra Targosza-Szalonka, Pauliny Lendy i Wojciechowskiego[18].