Obecnie Janusz Kasperek jest tematem rosnącego zainteresowania współczesnego społeczeństwa. Wraz z postępem technologii i globalizacją Janusz Kasperek staje się coraz bardziej istotny w naszym życiu. Od wpływu na gospodarkę po implikacje kulturowe, Janusz Kasperek był przedmiotem debaty i analiz w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Janusz Kasperek i jego wpływ na nasze codzienne życie. Od jego historii po przyszłe prognozy, zagłębimy się w dogłębną analizę Janusz Kasperek i jego dzisiejszej roli.
Kraj | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Obecna seria | |
Numer startowy | |
Samolot |
Janusz Kasperek (ur. 21 grudnia 1960 w Lublinie, zm. 17 października 1998 w Janowie) – polski pilot, członek Aeroklubu Świdnik, dyrektor aeroklubu w Świdniku w latach 1990–1994, kapitan pilot PLL LOT, instruktor I klasy, czternastokrotny mistrz Polski w akrobacji samolotowej[1], trzykrotny złoty medalista podczas mistrzostw świata w akrobacji samolotowej w 1997[2].
Karierę pilota sportowego rozpoczął w 1976 roku w Aeroklubie Robotniczym w Świdniku, którego członkiem był do śmierci. Kontynuował rodzinne tradycje lotnicze: ojciec Ryszard Kasperek oraz stryj Stanisław Kasperek także byli pilotami akrobacyjnymi - dzięki ich wspólnym sukcesom Świdnik pojawił się w czołówce ośrodków lotniczych świata[3].
Był najlepszym polskim pilotem w akrobacji samolotowej, mistrzem świata z roku 1997 w akrobacji samolotowej w kategorii samolotów z silnikami do 300 KM i brązowym medalistą z 1998 roku. W trakcie swojej kariery zdobył czternaście tytułów mistrza Polski, a w 1997 roku na mistrzostwach świata w Lawrence[4] w USA wywalczył trzy złote medale[5].
Zginął 17 października 1998 roku w katastrofie lotniczej w okolicach Janowa, w ówczesnym województwie siedleckim, wraz z Grzegorzem Moskalenko, również pilotem PLL LOT. Feralnego dnia obaj piloci wystartowali dwuosobowym niemieckim samolotem akrobacyjnym Extra 300 z 1996 roku około godz. 16:08 z lotniska Pierwszego Pułku Lotniczego Warszawa koło Mińska Mazowieckiego[6] i po trzech, czterech minutach lotu rozbili się w pobliskim sosnowym lesie[7].
W 1997 otrzymał tytuł „Zasłużony dla Miasta Świdnika"[2]. 26 października 1998 roku w uznaniu wybitnych zasług dla lotnictwa polskiego został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8]. W tym samym roku magazyn lotniczy „Skrzydlata Polska" przyznał mu tytuł Honorowego Sportowca Lotniczego Roku 1998[2].