Jean-Luc Nancy

W dzisiejszym świecie Jean-Luc Nancy staje się coraz bardziej istotnym tematem. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Jean-Luc Nancy przyciągnął uwagę dużej liczby ludzi na całym świecie. Od momentu powstania do chwili obecnej Jean-Luc Nancy odegrał kluczową rolę w różnych aspektach życia codziennego, wywołując zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. W tym artykule będziemy dalej badać znaczenie Jean-Luc Nancy i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, aby lepiej zrozumieć jego wpływ i znaczenie w dzisiejszym świecie.

Jean-Luc Nancy (ur. 26 lipca 1940 w Paryżu, zm. 23 sierpnia 2021 w Strasburgu[1]) – francuski filozof.

Jest autorem ponad dwudziestu książek, obejmujących szeroką problematykę filozoficzną. Na jego filozofię wpływ wywarli szczególnie Jacques Derrida, Georges Bataille czy Martin Heidegger. Wiele jego prac poświęconych jest dekonstrukcji[2].

Wiele swoich prac napisał we współpracy z Philippe'em Lacoue-Labarthe'em, z którym pracował na Université Marc Bloch w Strasburgu.

Najważniejsze publikacje

  • La Remarque spéculative (Un bon mot de Hegel), Paris, Galilée, 1973.
  • La titre de la lettre, Paris, Galilée, 1973 (wraz z Philippe'em Lacoue-Labarthe'em)
  • Le Discours de la syncope. I. Logodaedalus, Paris, Flammarion, 1975.
  • L’absolu littéraire. Théorie de la littérature du romantisme allemand, Paris, Seuil, 1978 (wraz z Philippe'em Lacoue-Labarthe'em).
  • Ego sum, Paris, Flammarion, 1979.
  • Le partage des voix, Paris, Galilée, 1982.
  • La communauté désoeuvrée, Paris, Christian Bourgois, 1983.
    • (pl) Rozdzielona wspólnota, przeł. M. Gusin, T. Załuski, Wrocław 2010.
  • L’Impératif catégorique, Paris, Flammarion, 1983.
  • L’oubli de la philosophie, Paris, Galilée, 1986.
  • Des lieux divins, Mauvezin, T.E.R, 1987.
  • L’expérience de la liberté, Paris, Galilée, 1988.
  • Une Pensée Finie, Paris, Galilée, 1990.
  • Le poids d’une pensée, Québec, Le griffon d’argile, 1991.
  • Le mythe nazi, La tour d’Aigues, L’Aube, 1991 (wraz z Philippe'em Lacoue-Labarthe'em)
  • La comparution (politique à venir), Paris, Bourgois, 1991 (wraz z Jeanem-Chrisophe'em Baillym).
  • Corpus, Paris, Métailié, 1992.
    • (pl) Corpus, przeł. M. Kwietniewska, Gdańsk 2002.
  • The birth to presence, Stanford, Stanford University Press, 1993.
  • Les Muses, Paris, Galilée, 1994.
  • Être singulier pluriel, Paris, Galilée, 1996.
  • Hegel. L’inquiétude du négatif, Paris, Hachette, 1997.
  • L’Intrus, Paris, Galilée, 2000.
  • Le regard du portrait, Paris, Galilée, 2000.
  • La pensée dérobée. Paris, Galilée, 2001.
  • The evidence of film. Bruxelles, Yves Gevaert, 2001.
  • La création du monde ou la mondialisation. Paris, Galilée, 2002.


Przypisy

  1. ↑ E' morto Jean-Luc Nancy, il filosofo che indagava sui limiti della democrazia (wł.)
  2. ↑ Ignaas Devish, Nancy, Jean-Luc (1940-), Internet Encyclopedia of Philosophy, ISSN 2161-0002 (ang.).