W dzisiejszym świecie Jean-Paul Delevoye nadal jest aktualnym tematem, który budzi zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Jean-Paul Delevoye przejął fundamentalną rolę w codziennym życiu ludzi. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na relacje międzyludzkie, Jean-Paul Delevoye stał się powracającym tematem rozmów w różnych obszarach. Na przestrzeni historii Jean-Paul Delevoye ewoluował i dostosowywał się do zmian politycznych, społecznych i kulturowych, generując szeroki wachlarz perspektyw i opinii na ten temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Jean-Paul Delevoye, analizując jego znaczenie i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
22 stycznia 1947 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, menedżer |
Jean-Paul Delevoye (ur. 22 stycznia 1947 w Bapaumeie[1]) – francuski polityk, menedżer i samorządowiec, parlamentarzysta, w latach 2002–2004 minister służb publicznych, następnie do 2011 francuski ombudsman.
Pracował jako dyrektor przedsiębiorstw branży spożywczej[2].
Działał w gaullistowskim Zgromadzeniu na rzecz Republiki[1], z którym dołączył do Unii na rzecz Ruchu Ludowego. Pełnił różne funkcje w administracji samorządowej. Od 1974 był radnym Bapaume, zaś w latach 1982–2014 merem tej miejscowości. Od 1980 do 2001 zasiadał w radzie departamentu Pas-de-Calais. W latach 1992–2002 był prezesem stowarzyszenia AMF, organizacji zrzeszającej francuskich burmistrzów[2].
Z ramienia RPR w latach 1986–1988 sprawował mandat posła do Zgromadzenia Narodowego[1]. Od 1992 do 2002 wchodził w skład francuskiego Senatu[3].
Od maja 2002 do marca 2004 zajmował stanowisko ministra służb publicznych w dwóch gabinetach, na czele których stał Jean-Pierre Raffarin[4]. Od kwietnia 2004 do marca 2011 sprawował urząd francuskiego rzecznika praw obywatelskich (médiateur de la République). W 2010 dołączył do Rady Gospodarczej, Społecznej i Środowiskowej, w latach 2010–2015 pełnił funkcję przewodniczącego tej instytucji[2].
Później związał się z ugrupowaniem En Marche!, w 2017 kierował komisją wyborczą tego ugrupowania, nadzorującą wyłanianie kandydatów na deputowanych[5]. We wrześniu 2019 otrzymał nominację na wysokiego komisarza do spraw emerytur przy minister Agnès Buzyn, dołączając tym samym do rządu Édouarda Philippe’a[6]. Ustąpił już w grudniu tegoż roku w związku z zarzutem komfliktu interesów[7].