Jehuda Lapidot
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Jehuda Lapidot. Zagłębimy się w jego pochodzenie, zbadamy jego wiele aspektów i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od pierwszego pojawienia się do dzisiejszego znaczenia Jehuda Lapidot był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Dowiemy się o jego ewolucji na przestrzeni czasu, różnych perspektywach, jakie istnieją wokół niego i możliwych konsekwencjach, jakie ma to dla naszego codziennego życia. Dołącz do nas w tej podróży przez Jehuda Lapidot i odkryj wszystko, co ten motyw ma nam do zaoferowania.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1943–1949 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Jehuda Lapidot (ur. 13 sierpnia 1928) – izraelski dowódca wojskowy, historyk i profesor biochemii.
Młodość
Urodził się w żydowskiej rodzinie w Mandacie Palestyny.
Służba wojskowa
W wieku 15. lat, w 1943 wstąpił do żydowskiej organizacji paramilitarnej Irgun. Po przejściu szkolenia wojskowego bardzo szybko awansował i był odpowiedzialny za składy broni i amunicji Irgunu w miastach Ramat Gan oraz Bene Berak. Brał udział w akcjach dywersyjnych przeciwko Brytyjczykom. W nocy 2 kwietnia 1946 uczestniczył w akcji sabotażu linii kolejowych na południu kraju. Został wówczas poważnie ranny w ramię. W 1947 został przeniesiony do Jerozolimy, gdzie objął dowodzenie nad kompanią.
Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w 1948 wziął udział w serii bitew o Jerozolimę (15 maja-19 lipca). Dowodził siłami Irgunu podczas bitwy o Ramat Rachel (22-25 maja) i prowadził siły Irgunu do ataku na Stare Miasto (operacja Kedem, 16-17 lipca)[1]. Następnie został oficerem Sił Obronnych Izraela, a po zakończeniu wojny odszedł z armii.
Po odejściu z armii
W 1949 rozpoczął studia na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie, uzyskując w 1960 doktorat z biochemii. W 1973 został mianowany profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Hebrajskim.
W 1981 został powołany na stanowisko dyrektora Lishkat Hakesher, organizacji zajmującej się utrzymywaniem łączności z Żydami żyjącymi w Bloku Wschodnim podczas Zimnej Wojny i organizowaniem ich emigracji do Izraela.
W 1988 odszedł z Uniwersytetu Hebrajskiego i rozpoczął badania historyczne nad okresem Mandatu Palestyny ze szczególnym naciskiem na historię Irgunu. Napisał kilka książek historycznych.
Przypisy
- ↑ Yehuda Lapidot „Nimrod”. The Irgun Site . . (ang.).