Jeppe Aakjær

Obecnie Jeppe Aakjær jest tematem o dużym znaczeniu we współczesnym społeczeństwie. Znaczenie Jeppe Aakjær w ostatnich latach rośnie, wpływając na różne aspekty codziennego życia. Od polityki po technologię, poprzez kulturę i ekonomię, Jeppe Aakjær stał się decydującym czynnikiem w globalnym procesie decyzyjnym. W tym artykule zbadamy, jak Jeppe Aakjær wpływa na różne obszary naszego życia, analizując jego wpływ i prezentując różne perspektywy na tak istotny dzisiaj temat.

Jeppe Aakjær
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 września 1866
Aakjær

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1930
Jenle

Narodowość

duńska

Dziedzina sztuki

literatura
poezja

Epoka

realizm jutlandzki

Multimedia w Wikimedia Commons

Jeppe Aakjær (ur. 10 września 1866 w Aakjær, zm. 22 kwietnia 1930 w Jenle) - dziennikarz, poeta i pisarz duński, przedstawiciel realizmu jutlandzkiego[1].

Życiorys

Jeden z najpopularniejszych duńskich twórców przełomu XIX i XX w. Początkowo pracował jako dziennikarz, m.in. w gazecie "Politiken". Debiutował zbiorem opowiadań Bondens søn ("Chłopski syn") - 1899). Swą karierę literacką rozpoczął od wydania życiorysu duńskiego poety Steena Blichera (1903–1904). Jego pierwsza powieść pojawiła się w 1904, a w 1905 i 1906 zbiory poezji, m.in. Fri Felt (”Wolne pole”) i Rugens Sange (”Pieśni zboża”), które stały się bardzo popularne po napisaniu do nich muzyki przez duńskiego kompozytora Carla Nielsena.

Jego liryka była inspirowana krajobrazem i ludową kulturą Jutlandii (→ "realizm jutlandzki")[2]. Pisał w dialekcie jutlandzkim powieści z życia robotników rolnych tego regionu, których pracę obserwował podczas dorastania w gospodarstwie rolnym w Jutlandii.[3] Poruszał ważne problemy wsi i walczył o prawa tych ludzi[4] (m.in. Vredens børn ("Dzieci gniewu") - 1904, Arbejdets glæde ("Radość pracy") - 1914). Jego utwory wyróżniają się odrębnością, jędrnym językiem, antyklerykalizmem i plastyką opisu.

Powieść Vredens børn ("Dzieci gniewu") wywołała publiczną dyskusję i przyczyniła się do wprowadzenia niewielkich reform społecznych na wsi, mających na celu polepszenie bytu robotników rolnych.[3]

Już jako znany literat osiedlił się w powiecie Himmerland, angażując się w upowszechnianie kultury wśród ludności wsi (odczyty, zabawy ludowe) oraz badania etnograficzne z dziejów kultury wsi duńskiej, co zyskało mu dodatkowe uznanie współczesnych.

Przypisy

  1. ↑ Zenon Ciesielski: Słownik pisarzy skandynawskich. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 21. ISBN 83-214-0275-5.
  2. ↑ Stefan H. Kaszyński, Maria Krysztofiak. Dzieje literatury duńskiej. „Seria Filologia Skandynawska Nr 3”, s. 163, 1985. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. ISSN 0208-7235. 
  3. ↑ a b KURPISZ, Britannica - edycja polska, t.1, 1997.
  4. ↑ Praca zbiorowa: Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 13. ISBN 83-01-11096-1.