Jerzy Adamkiewicz

W całej historii Jerzy Adamkiewicz był tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu różnych społeczeństw i kultur na całym świecie. Od czasów starożytnych do współczesności Jerzy Adamkiewicz odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na ich decyzje, przekonania i zachowania. W tym artykule podjęto próbę zbadania wielu aspektów Jerzy Adamkiewicz, analizując jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i życia codziennego. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu ma zaoferować szeroką i szczegółową wizję Jerzy Adamkiewicz, uwzględniającą jego historyczne, społeczno-kulturowe i współczesne implikacje. Podobnie zostaną omówione nowe perspektywy i trendy związane z Jerzy Adamkiewicz, aby zapewnić czytelnikowi głębsze i bardziej aktualne zrozumienie tego tematu, który jest tak istotny w panoramie globalnej.

Jerzy Adamkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1881
Kraków

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 1958
Montreal

Kierownik Konsulatu RP w Jerozolimie
Okres

od 1 stycznia 1923
do 20 listopada 1924

Kierownik Konsulatu RP w Lipsku
Okres

od 1 marca 1927
do 31 marca 1931

Poprzednik

Tytus Zbyszewski

Następca

Tadeusz Brzeziński

Konsul Generalny RP w Montrealu
Okres

od 1 kwietnia 1931
do 1 maja 1933

Poprzednik

M. Straszewski

Następca

Józef Marlewski

Konsul Generalny RP w Ottawie
Okres

od 1 maja 1933
do 31 stycznia 1936

Następca

Jan Pawlica

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Medal Srebrnego Jubileuszu Króla Jerzego V
Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Albert Adamkiewicz (ur. 10 czerwca 1881[1] w Krakowie, zm. 2 kwietnia 1958 w Montrealu) – polski prawnik, dyplomata, urzędnik konsularny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie żydowskiej[2] Alberta i Kazimiery z Reychmanów (1858–1926)[3]. Gdy miał 7 lat, jego rodzice dokonali konwersji na katolicyzm w roku 1888[4]. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzupełnione doktoratem na uniwersytecie w Grazu i dyplomem wiedeńskiej Akademii Konsularnej. Od 25 lutego 1919 w polskiej służbie zagranicznej, pełnił funkcje: prac. Ministerstwa Spraw Zagranicznych (1919–1920), prac. Prezydium Rady Ministrów (1920), ponownie w MSZ (1920–1921), prac./sekr. poselstwa w Londynie (1921–1923), kier. konsulatu w Jerozolimie (1923–1924)[5], prac. MSZ (1924–1927), konsula gen. w Lipsku (1927–1931), w Montrealu (1931–1933), i w Ottawie (1933–1936)[1]. Po powrocie do kraju pracował jako radca prawny Izby Handlowo-Przemysłowej w Gdyni (1936) i specjalista ds. rynków eksportowych w Polskiej Konwencji Węglowej w Katowicach.

W czasie II wojny światowej kierował służbą radioodbiorczą w polskim Ministerstwie Informacji w Londynie. Pozostał na emigracji po 1945, początkowo w Wielkiej Brytanii, a od 1948 w Kanadzie. Wykładał na Uniwersytet Dalhousie w Halifaxie i na St. Francis Xavier University w Antigonish w Nowej Szkocji oraz w Ośrodku Studiów Słowiańskich na uniwersytecie w Montrealu. Był autorem artykułów naukowych, przełożył na język francuski książkę ks. kard. Stefana Wyszyńskiego L'Esprit du travail. Przed 1939 opublikował pracę Rolnictwo w gospodarce powojennych Niemiec.

Miał syna Wincentego Witolda (1920–1996).

Zmarł w Montrealu, Pochowany w grobie rodzinnym na Saint-Sauveur Cemetery in Quebec’s Laurentians[6].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 4. .
  2. ↑ Matthias Mieses: Polacy-chrześcijanie pochodzenia żydowskiego. Warszawa: Wydawnictwo M. Fruchtmana, 1938. (pol.).
  3. ↑ Jerzy Adamkiewicz .
  4. ↑ Albert Wojciech Adamkiewicz , sejm-wielki.pl (pol.).
  5. ↑ Andrzej Chojnowski, Jerzy Tomaszewski: Izrael, Warszawa 2003, s. 447.
  6. ↑ Grave of the Adamkiewicz family , www.grobypolskie-stsauveur.ca .
  7. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 295 „za zasługi na polu konsularnem”.
  8. ↑ Rocznik służby zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933 r., Klub Urzędników Polskie Służby Zagranicznej, Warszawa 1933.

Bibliografia

  • Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ Warszawa 1933, 1938.
  • Jacek Krzysztof Danel: Druga Wielka Emigracja 1945–1990. Słownik biograficzny, tom I: A–F, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Szymona Szymonowica Zamość 2011, s. 34–35.