Jerzy II Terter
W następnym artykule szczegółowo zbadamy Jerzy II Terter i jego implikacje w różnych obszarach. Jerzy II Terter jest dziś tematem niezwykle aktualnym, który wzbudził duże zainteresowanie wśród ekspertów i opinii publicznej. W tym celu przeanalizujemy jego ewolucję w czasie, możliwy wpływ na społeczeństwo, a także różne opinie i podejścia istniejące w tym zakresie. Od swoich początków po przyszłe prognozy, Jerzy II Terter jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym i który wymaga szczegółowego i przemyślanego zbadania.
| |
| car Bułgarii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Ojciec | |
| Matka | |
Jerzy II Terter (bułg.: Георги II Тертер, Georgi II Terter) – car bułgarski w latach 1321 – 1323. Syn cara Teodora Swetosława.
Życie
Jerzy II Terter był synem cara Teodora Swetosława i jego żony Eufrozyny. Po śmierci ojca w 1321 wznowił wojnę z Bizancjum dążąc do opanowania ziemi płowdiwskiej i Rodopów. W roku tym wybuchła wojna pomiędzy cesarzem Andronikiem II a jego wnukiem, późniejszym cesarzem Andronikiem III. Wykorzystując trudności cesarstwa, Bułgarzy zdobyli Płowdiw, lecz zostali odparci spod murów Kriczyma i Stanimachos. W toku wojny młody car zmarł). W kraju zapanował chaos, umiejętnie wzmacniany przez Greków. Państwo przekształciło się w konglomerat samodzielnych księstw. Korzystając z sytuacji Bułgarii Bizantyńczycy zdobyli Trację od nadmorskiej Messembrii do Sliwena. Brat Smilca Wojsił opanował przy pomocy Greków obszar od Sliwena do twierdzy Kopsis.
Rodzina
| nieznany bojar kumański | |||||||||||||||||
| Maria | Jerzy I Terter (panował 1280–1292 |
Eltimir | |||||||||||||||
| Anna ∞ Stefan Milutin |
NN córka ∞ Czaka | ||||||||||||||||
| Eufrozyna córka Mankusa |
Teodor Swetosław (panował 1300–1321) | ||||||||||||||||
| Jerzy II Terter (panował 1321–1323) | |||||||||||||||||
Przypisy
- ↑ Za datą 1321 przemawia m.in. Charles Cawley Medieval Lands (Bulgaria).
- ↑ Ch. Cawley: Medieval Lands.
- ↑ Krzysztof Baczkowski (red.), Wielka Historia Świata, t. 5. Późne średniowiecze, Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 90, ISBN 83-85719-89-X.
- ↑ T. Wasilewski: Historia Bułgarii. s. 104.
Bibliografia
- Ch. Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2007.
- T. Wasilewski: Historia Bułgarii. Wrocław: Ossolineum, 1988, s. 97-101. ISBN 83-04-02466-7.