Znaczenie Jerzy Jakubowski (prawnik) w dzisiejszym społeczeństwie jest niezaprzeczalne. Jerzy Jakubowski (prawnik) od dawna jest tematem zainteresowania i debaty zarówno wśród ekspertów, jak i zwykłych obywateli. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w kulturze popularnej, wpływ na gospodarkę czy wpływ na codzienne życie ludzi, Jerzy Jakubowski (prawnik) okazał się tematem o ogromnym znaczeniu. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia do Jerzy Jakubowski (prawnik), aby lepiej zrozumieć jego rolę w społeczeństwie i wpływ na nasze życie.
![]() | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 czerwca 1930 |
Data i miejsce śmierci |
18 kwietnia 1982 |
Doktor habilitowany nauk prawnych | |
Specjalność: prawo międzynarodowe | |
Alma Mater |
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu |
Doktorat |
1960 |
Habilitacja |
1966 |
Nauczyciel akademicki | |
uczelnia |
SGPiS |
Jerzy Jakubowski (ur. 2 czerwca 1930 w Brodowie, zm. 18 kwietnia 1982 w Warszawie) – prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, nauczyciel akademicki, specjalista w zakresie prawa prywatnego międzynarodowego i międzynarodowego prawa handlowego.
Ukończył szkołę średnią w Działdowie w 1950, następnie studia prawnicze pierwszego stopnia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1953 oraz drugiego stopnia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie na Wydziale Handlu Zagranicznego w 1955. Następnie pracował na tej uczelni jako asystent, starszy asystent, a od 1960 adiunkt. W 1960 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych na podstawie rozprawy Pojęcie terytorialności w nauce międzynarodowego prawa prywatnego (promotorem był prof. Henryk Trammer).
W 1963 przeszedł do pracy na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, w Instytucie Prawa Cywilnego. W 1966 uzyskał habilitację po przedstawieniu rozprawy Umowa sprzedaży w handlu międzynarodowym. Metoda i formy regulacji. Od 1975 był profesorem nadzwyczajnym. Proces uzyskiwania tytułu profesora zwyczajnego przerwała jego śmierć. Od 1972 był kierownikiem Zakładu Prawa Prywatnego Międzynarodowego, a od 1977 do 1981 dyrektorem nowo utworzonego Instytutu Prawa Międzynarodowego UW, którego był organizatorem.
Pracę naukową łączył z praktyką. Od 1957 do 1962 był radcą prawnym w Polskiej Izbie Handlu Zagranicznego, od 1967 członkiem Kolegium Arbitrów przy PIHZ, a od 1973 do śmierci jego przewodniczącym. Od 1980 był członkiem Stałego Trybunału Arbitrażowego w Hadze.