Dzisiaj Jerzy Nikitorowicz to temat mający ogromne znaczenie w naszym społeczeństwie. Od lat budzi zainteresowanie specjalistów i ogółu ludzi, ze względu na swoją wieloaspektowość i wpływ na różne obszary. W całej historii Jerzy Nikitorowicz wywołał debatę, kontrowersje, a co za tym idzie, wielkie postępy i innowacje. Jest to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i który z biegiem czasu ewoluuje. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Jerzy Nikitorowicz, analizując jego znaczenie, implikacje i wpływ na życie codzienne. W ten sposób możemy lepiej zrozumieć znaczenie, jakie ma Jerzy Nikitorowicz w dzisiejszym społeczeństwie.
Jerzy Nikitorowicz (z prawej) podczas wykładu (2015) | |
Data i miejsce urodzenia |
19 sierpnia 1951 |
---|---|
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: edukacja międzykulturowa, edukacja regionalna, pedagogika społeczna, socjologia rodziny | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja |
1993 |
Profesura |
30 listopada 2001 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Jerzy Nikitorowicz (ur. 19 sierpnia 1951 w Mielniku) – polski pedagog, profesor nauk humanistycznych, w latach 2005–2012 rektor Uniwersytetu w Białymstoku.
W 1975 ukończył studia pedagogiczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Doktoryzował się w 1983 na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Habilitował się na UAM w 1993 w oparciu o dorobek naukowy i rozprawę zatytułowaną Socjalizacja i wychowanie w zróżnicowanych wyznaniowo i etycznie rodzinach Białostocczyzny. W 2001 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[2].
Od 1987 zawodowo związany z Filią Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, od 1997 na UwB, na którym w 2005 doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego. Był kierownikiem Zakładu Edukacji Międzykulturowej, następnie objął funkcję kierownika Katedry Edukacji Międzykulturowej. Zajmował stanowisko dziekana Wydziału Pedagogiki i Psychologii, a w latach 2005–2012 rektora uniwersytetu[1][2]. Związany był również z Katedrą Podstawowych Problemów Wychowania Wydziału Teologicznego Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie[2].
Członek Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego, International Academy of National Minorites Research, sekretarz Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk[2], członek ciał redakcyjnych i programowych periodyków „The Educational Review”, „Pogranicze. Studia Społeczne”, „Europejczycy”, a także rady Fundacji Uniwersytetu w Białymstoku.
W 2009, za wybitne zasługi w propagowaniu wiedzy o wspólnym dziedzictwie historycznym narodów tworzących Rzeczpospolitą Obojga Narodów, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3]. Wyróżniony również Srebrnym (1997)[4] i Złotym (2004)[5] Krzyżem Zasługi.