Jerzy Snopek
W tym artykule poruszony zostanie temat Jerzy Snopek, który w ostatnich latach zyskał na znaczeniu w różnych obszarach. Jerzy Snopek to temat, który wzbudził ciekawość i zainteresowanie w społeczeństwie, wywołując debatę i refleksję na temat jego implikacji i reperkusji. W tym artykule staramy się przedstawić szeroką i obiektywną wizję Jerzy Snopek, analizując jego różne wymiary i oferując pełny przegląd jego znaczenia i znaczenia. Podobnie ma na celu pogłębienie wiedzy i zrozumienia Jerzy Snopek, dostarczając czytelnikowi niezbędnych narzędzi do zrozumienia jego natury i zakresu.
 Jerzy Snopek (8.12.2016) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia literatury | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja |
28 czerwca 1993 – literaturoznawstwo |
| nauczyciel akademicki | |
| szkoła wyższa | |
| Stanowisko | |
| Okres zatrudn. |
2002–2012 |
| instytucja naukowa |
Polska Akademia Nauk - Instytut Badań Literackich - Zespół Europeistyki Literackiej |
| Okres zatrudn. |
1995–2006 |
| uniwersytet | |
| Okres zatrudn. |
1985–1990 |
| Ambasador RP na Węgrzech | |
| Okres spraw. |
16 listopada 2016–31 marca 2022 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jerzy Snopek (ur. 3 sierpnia 1952[1][2] we Wrzącej[3]) – polski historyk literatury i kultury, tłumacz, dyplomata, nauczyciel akademicki i działacz społeczny. Doktor habilitowany nauk humanistycznych[4]. Profesor nadzwyczajny PAN i WWSH[5]. Ambasador RP na Węgrzech (2016–2022)[4].
Życiorys
Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Tamże się także doktoryzował[6]. 28 czerwca 1993 uzyskał w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa (specjalność: literaturoznawstwo) na podstawie pracy Prowincja oświecona. Kultura literacka Ziemi Krakowskiej w dobie Oświecenia 1750–1815[7].
Prowadził wykłady z literatury polskiej na Uniwersytecie im. Loranda Eotvosa w Budapeszcie (1985–1990). Uczestniczył w projektach badawczych mających prowadzić do utworzenia studiów literaturoznawczych na Uniwersytecie Środkowoeuropejskim w Budapeszcie oraz współpracował z Zespołem Badań nad Kulturą Europy Środkowo-Wschodniej. Po powrocie piastował funkcję sekretarza Węgierskiego Instytutu Kultury w Warszawie (1991–1997), a także pracował jako dyrektor naukowy w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (1995–2006) i założył w nim Zespół Europeistyki Literackiej[4][8].
Gościnnie wykładał na Katolickim Uniwersytecie Pazmanya w Piliscsaba koło Budapesztu (1997–1998). W 2000 należał do założycieli Fundacji Akademia Humanistyczna, w której później został wiceprezesem zarządu. W 2002 został współzałożycielem Warszawskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej im. Bolesława Prusa, w której w ciągu dziesięciu lat wykładał, zajmując stanowiska: profesora nadzwyczajnego, dziekana, a pod koniec prorektora. Od 2002 działał w Fundacji na Rzecz Utrzymania Spuścizny po Stefanie Żeromskim[4][8].
28 października 2016 Minister Spraw Zagranicznych Witold Waszczykowski w imieniu Prezydenta RP Andrzeja Dudy wręczył mu nominację na ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej na Węgrzech[4]. Stanowisko objął 16 listopada 2016[8]. Odwołany z dniem 31 marca 2022[9].
Publikacje
Autor książek na temat kultury polskiej i węgierskiej różnych epok. Opublikował około 400 esejów, recenzji, artykułów i rozpraw. Na Węgrzech wydał m.in. tom polskich podań i legend pt. Śpiący rycerze. Przetłumaczył ponad 20 tomów poezji i prozy węgierskiej oraz Konstytucję Węgier[4].
Opublikował m.in.:[2]
- Polacy w węgierskiej Wiośnie Ludów 1848–1849 : „Byliśmy z Wami do końca”, István Kovács; przeł. oraz posł. opatrzył Jerzy Snopek, Warszawa 1999
- Węgry – Polska w Europie Środkowej: historia – literatura: księga pamiątkowa ku czci profesora Wacława Felczaka / pod red. Antoniego Cetnarowicza, Csaby G. Kissa, Istvána Kovácsa ; , Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1997
- Węgry: zarys dziejów i kultury, Jerzy Snopek, Warszawa 2002
- Strażnik pamięci w czasach amnezji: Węgrzy o Herbercie, wyboru dokonał Csaba Gy. Kiss ; przełożył, opracował i wstępem opatrzył Jerzy Snopek, Warszawa 2008
- Objawienie i oświecenie: z dziejów libertynizmu w Polsce, Jerzy Snopek, Polska Akademia Nauk. Instytut Badań Literackich, Wrocław 1986
Odznaczenia i wyróżnienia
- nagroda „Literatury na Świecie” (za najlepszy przekład poetycki roku)[4]
- Nagroda Naukowa im. Aleksandra Brucknera (nagroda Polskiej Akademii Nauk w dziedzinie nauk humanistycznych)[4]
- nominacja do Nagrody im. Hugona Steinhausa za książkę Węgry. Zarys dziejów i kultury[4].
- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej[4]
- Złoty Krzyż Zasługi Prezydenta Republiki Węgierskiej[4]
- Medal Telekiego (2018)[10]
Przypisy
- ↑ Jerzy Snopek. monitorfirm.pl. . . (pol.).
- ↑ a b Snopek, Jerzy (1952- ). Katalog Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu. . (pol.).
- ↑ Bogusław Wróblewski (red.), Noty o autorach, „Akcent”, 2 (136), akcentpismo.pl, 2014, s. 192, ISSN 0208-6220 .
- ↑ a b c d e f g h i j k Biuro Rzecznika Prasowego Ministerstwa Spraw Zagranicznych: Nominacje dla ambasadorów w Stanach Zjednoczonych i na Węgrzech. Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 2016-10-28. . (pol.).
- ↑ Profesor Jerzy Snopek ambasadorem RP na Węgrzech. Warszawska Wyższa Szkoła Humanistyczna im. Bolesława Prusa. . (pol.).
- ↑ Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 41/ , www.sejm.gov.pl, 4 października 2016 .
- ↑ Prowincja oświecona. Kultura literacka Ziemi Krakowskiej w dobie Oświecenia 1750-1815 w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). .
- ↑ a b c Ambasador Jerzy Snopek. Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP. . . (pol.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 marca 2022 r. nr 110.7.2022 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2022 r. poz. 389).
- ↑ Ambasador na medal. Polski ambasador na Węgrzech odznaczony , www.sejm.gov.pl (pol.).
Bibliografia
- Dr hab. Jerzy Snopek, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .