Jerzy Zarzycki
W dzisiejszym świecie Jerzy Zarzycki to temat, który przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od momentu pojawienia się Jerzy Zarzycki wzbudził duże zainteresowanie i debatę, stając się powracającym tematem rozmów w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na kulturę popularną, znaczenie w historii czy wpływ na dziedzinę nauki, Jerzy Zarzycki zdołał przekroczyć bariery i wyróżnić się jako temat istotny dla różnych sektorów. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko Jerzy Zarzycki i przeanalizujemy jego dzisiejsze znaczenie i implikacje.
 Jerzy Zarzycki (po lewej w okularach) podczas powstania warszawskiego | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód |
reżyser, scenarzysta |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jerzy Zarzycki (ur. 11 stycznia 1911 w Łodzi, zm. 2 stycznia 1971 w Warszawie) – polski reżyser i scenarzysta filmowy.
Życiorys
Syn Romana. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wydziału Reżyserii w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie (1938). Uczęszczał również do klasy skrzypiec w Konserwatorium Warszawskim.
W okresie międzywojennym zajął się produkcją filmową, od 1936 roku reżyserią filmów fabularnych. Współzałożyciel Stowarzyszenia Miłośników Filmu Artystycznego „Start” (1931)[1], a od 1935 roku członek założyciel Spółdzielni Autorów Filmowych[2][3][a].
We wrześniu 1939 roku był w ekipie filmowej obrony Warszawy. W czasie powstania warszawskiego kierował produkcją kronik powstańczych w ramach Referatu Filmowego BIP KG AK. Nosił pseudonim „Pik”[4].
W latach 1955–1961 był kierownikiem artystycznym zespołu filmowego „Syrena”.
.JPG)
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B18-6-15)[5].
Zdjęcia jego autorstwa znalazły się w filmie Powstanie Warszawskie (2014) - został za nie pośmiertnie nominowany do Polskiej Nagrody Filmowej w 2015[6].
Wybrana filmografia
- Ludzie Wisły (1938)
- Żołnierz królowej Madagaskaru (1939)
- Zdradzieckie serce (1947)
- Nawrócony (1947)
- Miasto nieujarzmione (1950)
- Uczta Baltazara (1954)
- Ziemia (1956)
- Zagubione uczucia (1957)
- Żołnierz królowej Madagaskaru (1958)
- Biały niedźwiedź (1959)
- Klub kawalerów (1962)
- Liczę na wasze grzechy (1963)
- Kochankowie z Marony (1966)
- To jest twój nowy syn (1967)
- Komedia z pomyłek (1967)
- Człowiek, który zdemoralizował Hadleyburg (1967)
- Zmartwychwstanie Offlanda (1967)
- Pogoń za Adamem (1970)
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1959)
- Złoty Krzyż Zasługi (uchwałą Rady Państwa z 10 lipca 1954 za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie kinematografii)[7]
Uwagi
- ↑ Spółdzielnia Autorów Filmowych powstała w 1935, pierwszy film wyprodukowała w 1937
Przypisy
- ↑ Stowarzyszenie Miłośników Filmu Artystycznego START. portalwiedzy.onet.pl. .; WIEM Encyklopedia
- ↑ Ukąszeni przez film. rp.pl. . tekst z tygodnika „Przekrój”
- ↑ Spółdzielnia Autorów Filmowych (SAF). portalwiedzy.onet.pl. .; WIEM Encyklopedia
- ↑ Powstańcze biogramy - Jerzy Zarzycki. Muzeum Powstania Warszawskiego. .
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Orły | 2015 , pnf.pl .
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 100, poz. 1243
Linki zewnętrzne
- Jerzy Zarzycki na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Jerzy Zarzycki w bazie Filmpolski.pl
- Jerzy Zarzycki; „Akademia Polskiego Filmu”
- Jerzy Zarzycki. portalwiedzy.onet.pl. .; WIEM Encyklopedia