Jezioro Powsinkowskie

W dzisiejszym świecie Jezioro Powsinkowskie stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy mówimy o Jezioro Powsinkowskie na poziomie osobistym, zawodowym, naukowym czy kulturowym, jego wpływ i obecność są niezaprzeczalne. Znaczenie Jezioro Powsinkowskie było przedmiotem debat i analiz w różnych sektorach, a jego wpływ rozciąga się w czasie i przestrzeni. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Jezioro Powsinkowskie, od jego pochodzenia po ewolucję i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Podobnie zbadamy różne perspektywy i punkty widzenia na temat Jezioro Powsinkowskie, aby zagłębić się w jego znaczenie i znaczenie we współczesnym świecie.

Jezioro Powsinkowskie
Jeziorko Powsinkowskie
Ilustracja
Jezioro Powsinkowskie – widok od strony ulicy Vogla
Położenie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Warszawa

Wysokość lustra

82,8 m n.p.m.

Wyspy

1

Morfometria
Powierzchnia

10,9152 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


700 m
100 m

Głębokość
• średnia


2–3 m

Hydrologia
Klasa jakości wody

II (w roku 2009)

Rzeki zasilające

Rów Natoliński
Rów Powsinkowy

Rodzaj jeziora

starorzecze

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Powsinkowskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Powsinkowskie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Powsinkowskie”
Ziemia52°09′32″N 21°05′56″E/52,158889 21,098889
Multimedia w Wikimedia Commons

Jezioro Powsinkowskie (lub Jeziorko Powsinkowskie[1]) – jezioro w Warszawie, starorzecze wiślane w dzielnicy Wilanów[2], w rejonie osiedla Powsinek.

Położenie i charakterystyka

Jezioro położone jest w południowej części Warszawy, w dzielnicy Wilanów, na osiedlu Powsinek[3]. Od strony północno-zachodniej graniczy z Jeziorem Wilanowskim. Rozdziela je most z ulicą Vogla[4]. Jezioro połączone jest z Jeziorem pod Morgami poprzez Rów Powsinkowy[5]. Do zbiornika wodnego uchodzi także Rów Natoliński[6].

Jezioro Powsinkowskie znajduje się w otoczeniu zabudowy jednorodzinnej, sadów oraz terenów otwartych z turzycowiskiem[4]. Jest starorzeczem Wisły znajdującym się po lewej stronie rzeki i współtworzy 12-kilometrowy ciąg starorzeczy, rozpoczynający się od jezior Bielawskich (Górnego i Dolnego[1]), przez Jezioro Lisowskie, Jezioro pod Morgami, Jezioro Powsinkowskie do Jeziora Wilanowskiego[5]. Brzegi są piaszczyste, zachodnie wyniesione na ok. 3 m, pozostałe brzegi o wysokości 1–2 m[1].

Jezioro stanowi część kompleksu „dobra Wilanów” utworzonego w XVIII w., którego właścicielem był m.in. ród Czartoryskich[7].

Zgodnie z ustaleniami w ramach „Programu Ochrony Środowiska dla m. st. Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.” jezioro położone jest na terasie zalewowej, a jego powierzchnia wynosi 10,9152 hektara[8]. Inne źródła mówią o 8,5 ha[3][1]. Według numerycznego modelu terenu udostępnionego przez Geoportal lustro wody znajduje się na wysokości 82,8 m n.p.m.[9] Długość akwenu wynosi 700 m, a jego maksymalna szerokość to 100 m, głębokość to 2–3 m[3]. Jezioro jest wydłużone w kierunkach północ–południe, tworząc na południu dwa odgałęzienia: do wschodniego uchodzi Rów Powsinkowy, do zachodniego Rów Natoliński[1].

Przyroda

Jezioro charakteryzuje się bogatym i różnorodnym zespołem makrobezkręgowców bentosowych, co może świadczyć o jego dużej wartości przyrodniczej. Zbiornikowi przyznano w 2009 roku II klasę czystości wody wg metody BMWP-PL. Wskaźniki dla Jeziora Powsinkowskiego: liczba rodzin makrobezkręgowców: 23, wskaźnik Margalefa: 3,58; wskaźnik Simpsona: 0,78[4]. Zgodnie z monitoringiem w ramach Natura 2000 przeprowadzonym w latach 2009–2011 jezioro wykazało stan niezadowalający (U1)[10].

W rejonie jeziora występują liczne ptaki, w tym chronione m.in. bączek, czajka, czernica, rybitwa białowąsa, rybitwa czarna, rybitwa rzeczna i dziwonia[11]. Wśród roślinności występuje grążel żółty, a także zbiorowiska wodne i szuwarowe Phragmitetalia, w tym szuwar jeżogłówki gałęzistej[12].

Jezioro Powsinkowskie, wraz z Jeziorem Wilanowskim, doliną rzeki Wilanówka, Morysinem oraz pobliskimi łąkami i polami stanowią ważny ciąg przyrodniczy Warszawy, który pełni istotne funkcje hydrologiczne, ma też spore znaczeniu dla klimatu. Ciąg ten nawietrza Warszawę masami czystego powietrza transportowanymi od południa, wytworzonymi przez roślinność Lasu Kabackiego i Lasów Chojnowskich[13].

Jezioro, wraz z Potokiem Służewieckim, zgodnie z miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego jest odbiornikiem wód opadowych z pobliskiego Miasteczka Wilanów[14].

Jezioro Powsinkowskie położone jest na terenie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 42/14.02.2007 r., poz. 870)[15][16].

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Zdzisław Biernacki: IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 22-70. ISBN 83-907333-7-4. .
  2. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 278, ISBN 83-239-9607-5.
  3. ↑ a b c Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, Program Ochrony Środowiska dla Miasta Stołecznego Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r., Warszawa, listopad 2009, s. 20 .
  4. ↑ a b c Julia Dobrzańska, Piotr Hewelke: Waloryzacja przyrodnicza wybranych Starorzeczy Wisły na terenie Warszawy. Polska Akademia Nauk, Oddział w Krakowie. . (pol.).
  5. ↑ a b Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy. Miejska Pracownia Planowania Przestrzennego i Strategii Rozwoju, 2006. . . (pol.).
  6. ↑ Łukasz Szkudlarek, Analiza powierzchniowa zlewni. Charakterystyka i ocena funkcjonowania układu hydrograficznego, ze szczególnym uwzględnieniem systemów melioracyjnych na obszarze m.st. Warszawy wraz z zaleceniami do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy i planów miejscowych , 2015, s. 11 .
  7. ↑ Piotr Szpanowski: Otoczenie rezydencji wilanowskiej. Muzeum Pałac w Wilanowie. . (pol.).
  8. ↑ Rada m.st. Warszawy: ZAŁĄCZNIK TEKSTOWY I TABELARYCZNY DO PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.. bip.warszawa.pl, 21 października 2010 r.. . (pol.).
  9. ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. .
  10. ↑ Starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion. Biuro Naczelnego Architekta Miasta. . (pol.).
  11. ↑ Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy - Załącznik nr II.7. Biuro Naczelnego Architekta Miasta, 2004. . . (pol.).
  12. ↑ Andrzej Berliński i inni, Opracowanie stadium projektu budowlanego budowy Południowej Obwodnicy Warszawy na odcinku od węzła „Puławska” do węzła „Lubelska” (długość ok. 19.5 km) – Koncepcja Programowa. Odcinek „B” od km 5+050,00 do km 11+500,00 , luty 2014, s. 7, 17–20 .
  13. ↑ Małgorzata Kaczyńska: Krajobraz Kulturowy Wilanowa. wilanow.pl. . (pol.).
  14. ↑ System gospodarki wodami opadowymi w projektowanym Miasteczku Wilanów. cdmsmith.com. . (pol.).
  15. ↑ Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 42/14.02.2007 r., poz. 870: Rozporządzenie Nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu; Załącznik nr 43 do rozporządzenia nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007 r. Opis przebiegu granicy Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu dla m. stoł. Warszawy Dzielnicy Wilanów wg mapy sygnatura Warszawa-Wilanów//WOChK/z z dnia 22 grudnia 2000 r.
  16. ↑ Geoserwis GDOŚ. .

Linki zewnętrzne