Jimmy Yancey

W tym artykule zagłębimy się w Jimmy Yancey, temat niezwykle aktualny dzisiaj. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Jimmy Yancey był przedmiotem debaty i badań ekspertów z różnych dziedzin. Przez lata Jimmy Yancey okazał się czynnikiem decydującym w życiu ludzi, wpływającym na ich decyzje, zachowania i postrzeganie. Poprzez krytyczne i analityczne spojrzenie postaramy się rzucić światło na ten fascynujący temat, badając jego różne aspekty i implikacje w życiu codziennym.

Jimmy Yancey
Ilustracja
Jimmy Yancey (ok. 1947)
Imię i nazwisko

James Edward Yancey

Pseudonim

„Papa”

Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1898
Chicago

Data i miejsce śmierci

17 września 1951
Chicago

Instrumenty

fortepian

Gatunki

boogie-woogie

Zawód

muzyk

Powiązania

Estelle Yancey

Multimedia w Wikimedia Commons
Nagrobek Jimmy’ego Yancy’ego w Blue Island

James Edward Yancey, ps. „Papa” (ur. 20 lutego 1898[a] w Chicago, zm. 17 września 1951 tamże)[3] – afroamerykański pianista, kompozytor i wokalista, pionier stylu boogie-woogie.

Życiorys

Jego ojciec był artystą wodewilowym – stepował, śpiewał i grał na gitarze[2]. Miał starszego brata – Alonza (1897–1944), który również został pianistą. Już w wieku sześciu lat występował na scenie, stepując i śpiewając[3]. Z pomocą brata, ale głównie samodzielnie nauczył się grać na fortepianie. Mając piętnaście lat był już biegłym pianistą, grającym boogie-woogie. Nigdy nie został wirtuozem, wypracował jednak własny styl. W 1915 osiadł w Chicago. Zaczął komponować oraz regularnie grał na lokalnych przyjęciach okolicznościowych[2]. Jego pianistyka wpłynęła na grę późniejszych gwiazd boogie-woogie – Alberta Ammonsa i Meade’a „Luxa” Lewisa.

Oprócz muzyki zajmował się również sportem. Uprawiał zawodniczo baseball. W pierwszej połowie lat 1910. grał w rozgrywkach murzyńskiej ligi baseballu (Negro league baseball). W 1925 został pracownikiem utrzymania Comiskey Park, kompleksu stadionowego drużyny Chicago White Sox. Był nim do 1951.

Jako muzyk był znany niemal tylko w Chicago. W 1936 zyskał nieco zainteresowania dzięki swojej kompozycji Yancey Special, którą „Lux” Lewis przedstawił na swojej płycie we własnym wykonaniu. W kwietniu 1939 dokonał swoich pierwszych nagrań w studiu małej wytwórni Solo Art. Pod koniec tegoż roku nagrywał już dla RCA Victor. Kilka utworów zarejestrował także dla wytwórni Bluebird i Vocalion w 1940. Niestety jego płyty nie sprzedawały się dobrze. Początkowo nagrywał solo, ale w 1943 dołączyła do niego poślubiona w 1917 żona – wokalistka Estelle[2][4]. Jako Jimmy & Mama Yancey zaśpiewali kilka utworów, zarejestrowanych podczas sesji dla niewielkiej firmy Sessions z Chicago[2]. W 1948 wystąpili razem w nowojorskiej Carnegie Hall[3]. Pod koniec życia zyskał pewną sławę, ale mimo lepszych zarobków nigdy nie zrezygnował z pracy w klubie White Socks. W 1951 nagrał z Estelle album, który po jego śmierci wydała wytwórnia Atlantic[2].

W ostatnim okresie życia chorował na cukrzycę. Zmarł na spowodowany jej skutkami udar mózgu. Został pochowany na cmentarzu Lincolna w podchicagowskiej miejscowości Blue Island[5].

Wybrana dyskografia

  • 1940 Boogie Woogie – Jimmy Yancey (RCA Victor)
  • 1953 Jimmy Yancey – Piano Solos (Atlantic)
  • 1954 Blues and Boogie ("X")
  • 1956 Yancey's Getaway – Piano Solos by Jimmy Yancey (Riverside)
  • 1957 An Evening with the Yanceys – Jimmy, Mama and Alonzo (Jazztone)
  • 1958 Pure Blues – Jimmy & Mama Yancey (Atlantic)
  • 1997 The Unissued 1951 Yancey Wire Recordings (Document Records)

Zestawienie wg dat wydania płyt

Upamiętnienie

W 1986 został pośmiertnie wprowadzony do Panteonu Sław Rock and Rolla.

Uwaga

  1. ↑ Niektóre źródła podają, że urodził się w 1894, 1895 lub 1901[1][2]. Na nagrobku widnieje rok 1898.

Przypisy

  1. ↑ The Dead Rock Stars Club. thedeadrockstarsclub.com. . (ang.).
  2. ↑ a b c d e f Jimmy Yancey (1901–1951). The Syncopated Times. . (ang.).
  3. ↑ a b c Jimmy Yancey. allmusic.com. . (ang.).
  4. ↑ Jimmy Yancey – Famous Blues Pianist. yanceyfamilygenealogy.org. . (ang.).
  5. ↑ Jimmy Yancey. Find a Grave. . (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne