Johann Christian von Lindenowski
W dzisiejszym artykule chcemy poruszyć temat Johann Christian von Lindenowski, temat który w ostatnim czasie był przedmiotem debaty i dyskusji. Johann Christian von Lindenowski to temat o ogromnym znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie, ponieważ dotyka wielu ludzi w różnych aspektach ich życia. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty związane z Johann Christian von Lindenowski, oferując szczegółową i analityczną wizję, która pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć znaczenie i wpływ tego tematu dzisiaj. Badając różne perspektywy i argumenty, naszym celem jest zapewnienie szerokiego i pełnego spojrzenia na Johann Christian von Lindenowski, przyczyniając się w ten sposób do wzbogacenia wiedzy na ten bardzo istotny temat.
| Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1736 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 lipca 1813 |
| Nadburmistrz Elbląga | |
| Okres |
od 1773 |
| Następca |
Christian Schmidt |
| Rezydent Prus w Gdańsku | |
| Okres |
od 1782 |
| Poprzednik | |
| Nadburmistrz Gdańska | |
| Okres |
od 1793, 1794 |
| Poprzednik |
Johann Gottfried Reyger |
| Następca |
Christian Ludwig Bax |
Johann Christian von Lindenowski, Johann Christian Lindenow (ur. 13 sierpnia 1736 w Gdańsku, zm. 17 lipca 1813 w Gdańsku) – pruski oficer, komisarz i nadburmistrz Elbląga, prezydent Gdańska, funkcjonariusz policji i dyplomata pruski.
Życiorys
Syn Martina Christiana Lindenowa, kupca, oraz Anny Eufrosiny. Po śmierci ojca wychowywany był przez dwóch ojczymów – Johanna von Wagenfeldta (1703–1750), następnie Beniamina Reimera (1701–1765), którzy byli pruskimi rezydentami w Gdańsku.
Uczęszczał do szkoły elementarnej św. Piotra i Pawła w Gdańsku, od 1751 do Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku. Po 1752 kontynuował naukę w Królewskim Pruskim Korpusie Kadetów w Berlinie. Uczestniczył w wojnie siedmioletniej (1756–1763), służył w Regimencie Księstwa Anhaltu-Dessau (Anhalt-Dessauischen Rgt.) w Bernburgu (1763-1766)[1], kończąc w stopniu porucznika. Powierzono mu urząd radcy podatkowego w Nidzicy (1769-1972). Przed 1770 zmienił pisownię nazwiska na Lindenowski. Po I rozbiorze Polski (1772) i zajęciu przez Prusy m.in. terenu polskiego Pomorza, został pruskim komisarzem, następnie nadburmistrzem i dyrektorem policji w Elblągu (1773-1780), urzędnikiem pruskiej akcyzy (Kriegs- und Steuerrat) na Siedlcach, pełnił obowiązki rezydenta pruskiego w Gdańsku (1782–1793), kierującego Zarządem Miasta Gdańska (1793-1794), prezydenta Gdańska i jednocześnie dyrektora policji (1794-1803). W 1799 otrzymał dyplom potwierdzenia szlachectwa. Ważnym wydarzeniem w życiu miasta było otwarcie w 1801 Teatru Miejskiego w Gdańsku (Danzig Stadttheater), którego budowę współfinansował. W Gdańsku rezydował w pałacyku Johanna Uphagena i Adama Gottlieba Freudego przy Langgarten 201 (ob. ul. Długie Ogrody 47). Posiadał majątek ziemski w Wietrzychowie (Rittergut Dietrichsdorf), pow. Nidzica. Na emeryturę przeszedł w 1803.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Deutsches Biographisches Adelsrepertorium (Kam-May) , home.foni.net .
Bibliografia
- Leopold von Ledebur: Adelslexikon der preussischen Monarchie, Verlag von Ludwig Raub Berlin 1856
- F. Schwarz (red.): Zeitschrift des Preussischen Geschitsvereins. Gesamtregister (Personen-, Orts- und Sachindex) zu Heft 1–70, Kommissionsverlag Danziger Verlags-Gesellschaft m.b.H. (Paul Rosenberg) Danzig 1932, 322 s.
- Encyklopedia Gdańska, Gdańsk 2012
- książki adresowe
| Prezydenci i nadburmistrzowie (1773–1945) |
|
|---|---|
| Prezydenci (1945–1950) |
|
| Przewodniczący MRN (1950–1975) |
|
| Prezydenci (1975–1989 i od 1989) |
|
