Johann Gottfried Eichhorn

Obecnie Johann Gottfried Eichhorn stał się tematem dużego zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Zarówno w społeczeństwie, jak i na polu akademickim Johann Gottfried Eichhorn wywołał szereg mieszanych emocji i opinii, które wywołały niekończące się dyskusje i refleksje. Dlatego istotne jest poświęcenie czasu i przestrzeni na zbadanie i dogłębną analizę wpływu i konsekwencji, jakie Johann Gottfried Eichhorn ma na nasze życie. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty związane z Johann Gottfried Eichhorn, badając jego pochodzenie, ewolucję, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Podobnie zajmiemy się różnymi perspektywami i stanowiskami dotyczącymi Johann Gottfried Eichhorn, aby poszerzyć nasze zrozumienie tego złożonego i znaczącego tematu.

Johann Gottfried Eichhorn
Ilustracja
Data urodzenia

16 października 1752

Data i miejsce śmierci

27 czerwca 1827
Getynga

Narodowość

niemiecka

Multimedia w Wikimedia Commons

Johann Gottfried Eichhorn (ur. 16 października 1752, zm. 27 czerwca 1827 w Getyndze) – niemiecki teolog protestancki.

W 1775 roku był profesorem języków orientalnych na Wydziale Teologicznym uniwersytetu w Jenie. Zajmował się numizmatyką i sprawami monetarnymi krajów arabskich.

Podczas swojej profesury w Jenie napisał "Wstęp do Starego Testamentu" (Einleitung w das Alte Testament), który był przełomem w historycznej znajomości Pięcioksięgu.

W 1776 założył pierwszy dziennik badań orientalnych "Repertorium biblische und für morgenländische Litteratur", który redagował do 1788.

Po śmierci Michaelisa w 1788 roku objął stanowisko profesora w Getyndze, gdzie wykładał nie tylko języki orientalne i egzegezę Starego i Nowego Testamentu, ale również w historię polityczną. W 1825 podupadł na zdrowiu, ale kontynuował wykłady do 14 czerwca 1827.

Jego syn Karl Friedrich Eichhorn był prawnikiem.

Niektóre prace J.G.E.

  • Geschichte des Ostindischen Handels vor Mohammed (Gotha, 1775)
  • De rei numariae apud arabas initiis (Jena 1776)
  • Allgemeine Bibliothek der biblischen Literatur (10 tomów, Leipzig, 1787-1801)
  • Einleitung in das Alte Testament (5 tomów, Leipzig, 1780-1783)
  • Einleitung in das Neue Testament (1804-1812)
  • Einleitung in die apokryphischen Bücher des Alten Testaments (Gött., 1795)
  • Commentarius in apocalypsin Joannis (2 tomy, Gött., 1791)
  • Die Hebr. Propheten (3 tomy, Gött., 1816- 1819)
  • Allgemeine Geschichte der Cultur und Literatur des neuern Europa (2 tomy, Gött., 1796-1799)
  • Literargeschichte (1 tom, Gött., 1799, 2 tom 1814)
  • Geschichte der Literatur von ihrem Anfänge bis auf die neuesten Zeiten (5 tomów, Gött., 1805-1812)
  • Übersicht der Französischer Revolution (2 tomy, Gött., 1797)
  • Weltgeschichte (3 wyd., 5 tomów, Gött., 1819-1820)
  • Geschichte der drei letzten Jahrhunderte (3 wyd., 6 tomów, Hanover, 1817-1818)
  • Urgeschichte des erlauchten Hauses der Welfen (Hanover, 1817).

Bibliografia

  • Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888