John Hollins

W tym artykule zbadamy wpływ John Hollins na różne obszary życia codziennego. Od wpływu na technologię po rolę w społeczeństwie, John Hollins stał się tematem o coraz większym znaczeniu we współczesnym świecie. Poprzez dogłębną analizę sprawdzimy, jak John Hollins ukształtował sposób, w jaki współdziałamy z otaczającym nas światem, a także jakie ma to konsekwencje dla przyszłości. Od jego początków po obecną obecność, ten artykuł ma na celu rzucić światło na kluczową rolę, jaką odgrywa John Hollins w naszym codziennym życiu oraz w jaki sposób jego wpływ będzie nadal kształtował naszą teraźniejszość i przyszłość.

John Hollins
Pełne imię i nazwisko

John William Hollins

Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1946
Guildford

Data śmierci

14 czerwca 2023

Pozycja

obrońca, pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1963–1975 Chelsea 436 (47)
1975–1979 QPR 151 (6)
1979–1983 Arsenal 127 (9)
1983–1984 Chelsea 29 (1)
W sumie: 743 (63)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1967  Anglia 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1985–1988 Chelsea
1997 QPR
1998–2001 Swansea City
2001–2002 Rochdale
2003 Stockport County
2005–2006 Crawley Town
2008 Weymouth
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

John William Hollins (ur. 16 lipca 1946 w Guildford, zm. 14 czerwca 2023[1]) – angielski piłkarz i trener piłkarski.

Początkowo zawodnik Chelsea[2]. W 1965 roku wraz z nią zdobył Puchar Ligi Angielskiej, zaś pięć lat później wywalczył puchar kraju – zagrał w obu finałowych meczach z Leeds United[3]. W sezonie 1970/1971 z londyńskim zespołem sięgnął po Puchar Zdobywców Pucharów – zagrał w pierwszym finałowym spotkaniu z Realem Madryt[4]. W latach 1975–1979 był piłkarzem Queens Park Rangers, następnie przez cztery lata reprezentował barwy Arsenalu. W 1983 powrócił do Chelsea, w której rok później zakończył karierę[2]. Łącznie w londyńskiej drużynie rozegrał 592 mecze i strzelił 64 gole[5]. Ponadto w 1970 i 1971 roku został wybrany najlepszym graczem klubu[6].

Wystąpił w jednym meczu reprezentacji Anglii – 24 maja 1967 roku zagrał w towarzyskim spotkaniu z Hiszpanią[7].

W latach 1985–1988 był trenerem Chelsea, z którą w 1986 roku wygrał rozgrywki Full Members Cup (w 2009 internetowa wersja gazety Daily Mail umieściła finałowy mecz z Manchesterem City na 38. miejscu najwspanialszych finałów rozegranych na stadionie Wembley[8]). W 1997 przez niecały miesiąc (od 11 listopada do 5 grudnia) prowadził Queens Park Rangers w czterech meczach[9]. Następnie przez trzy lata był szkoleniowcem Swansea City. Pracował także w Rochdale, Stockport County, Crawley Town[10] i Weymouth[11].

Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego V klasy (MBE). Jego brat, Dave, również był piłkarzem.

Przypisy

  1. ↑ ''John Hollins MBE 1946-2023'' , chelseafc.com (ang.).
  2. ↑ a b John Hollins. neilbrown.newcastlefans.com. . . (ang.).
  3. ↑ 1970 Chelsea. fa-cupfinals.co.uk. . (ang.).
  4. ↑ Cup Winners’ Cup 1970-71. rsssf.com. . (ang.).
  5. ↑ John Hollins. chelseafc.com. . (ang.).
  6. ↑ Player Stats. chelseafc.com. . (ang.).
  7. ↑ John Hollins. englandstats.com. . (ang.).
  8. ↑ The List: The greatest Wembley finals in history. dailymail.co.uk. . (ang.).
  9. ↑ John Hollins. soccerbase.com. . (ang.).
  10. ↑ Crawley name Hollins as new boss. news.bbc.co.uk. . (ang.).
  11. ↑ Terras sack Hollins. theterras.co.uk. . (ang.).

Bibliografia

Trenerzy Chelsea F.C.
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l tymczasowo
Trenerzy Queens Park Rangers F.C.
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r tymczasowo
Trenerzy Swansea City
  1. ↑ a b c d e f g h trener tymczasowy