W tym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Joris-Karl Huysmans i wszystko, co może nam zaoferować ten temat/osoba/data. Od jego wpływu na dzisiejsze społeczeństwo, po jego pochodzenie i ewolucję w czasie – zagłębimy się w pełną analizę Joris-Karl Huysmans. Odkryjemy jego wiele aspektów, wpływ na różne obszary, a także opinie i wizje ekspertów w danej dziedzinie. Przygotuj się na głębokie zanurzenie się w ekscytującym uniwersum Joris-Karl Huysmans, gdzie znajdziemy istotne i aktualne informacje, które pozwolą Ci poszerzyć swoją wiedzę i lepiej zrozumieć ten temat/osobę/datę.
![]() Joris-Karl Huysmans w 1904 roku | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
pisarz |
![]() |
Joris-Karl Huysmans (właśc. Charles-Marie-Georges Huysmans; ur. 5 lutego 1848 w Paryżu, zm. 12 maja 1907 tamże) – francuski pisarz, skandalista. Kojarzony z dekadentyzmem.
Wywodził się z rodziny pochodzenia flamandzkiego. Urodził się w Paryżu przy ulicy Suger 11. Wszyscy w jego rodzinie przez pokolenia byli malarzami. Przez trzydzieści lat pracował jako urzędnik francuskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Był członkiem założycielem i pierwszym prezydentem Akademii Goncourtów.
W latach 1899–1901 Huysmans mieszkał jako świecki mnich (oblat) w benedyktyńskim opactwie Ligugé, w diecezji Poitiers.
Został pochowany na Cmentarzu Montparnasse w Paryżu.
Karierę literacką rozpoczął jako naturalista, dziełami takimi jak Marthe, czyli Histoire d’une fille (1876). Jego najsłynniejsza powieść, À rebours (Na wspak), 1884, w której występował pojedynczy bohater, diuk des Esseintes, wyłamała się z konwencji naturalizmu i stała się przykładem literatury dekadenckiej. Na wspak zyskała złą sławę podczas procesów Oscara Wilde’a w 1895, kiedy to oskarżyciel odwołał się do książki i określił ją jako „sodomiczną”. W 1891 wydanie Là-Bas wzbudziło zainteresowanie, gdyż książka opisywała zjawisko satanizmu we Francji lat 80. XIX wieku. Jego późniejsze dzieła stworzone po głębokim nawróceniu, W drodze (1895), Katedra (1898) i Oblat (1903) były inspirowane katolicyzmem.
Huysmans był również znany jako krytyk sztuki, co znalazło wyraz w dziełach L’Art moderne (1883) i Certains (1889). Przychylnie odnosił się do impresjonizmu, zwłaszcza spod znaku Moneta.
Główny bohater powieści Uległość autorstwa Michela Houellbecqua jest literaturoznawcą specjalizującym się w twórczości Huysmansa, którego twórczość jest często przywoływana w jej treści.