W dzisiejszym świecie Josef Völk to temat, który cieszy się dużym zainteresowaniem i stale ewoluuje. Z biegiem czasu Josef Völk zyskał większe znaczenie w społeczeństwie, wpływając na różne aspekty codziennego życia. Od swoich początków do obecnego stanu Josef Völk był przedmiotem licznych badań i debat, co przyczyniło się do wzbogacenia wiedzy na ten temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Josef Völk, odnosząc się do jego znaczenia, konsekwencji i przyszłości. Poprzez szczegółową analizę staramy się zapewnić czytelnikowi pełną i aktualną wizję tego zjawiska.
Data i miejsce urodzenia |
3 grudnia 1948 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||||||||||
Wzrost |
175 cm | ||||||||||||
Pozycja |
obrońca | ||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||
| |||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||
![]() |
Josef Völk (ur. 3 grudnia 1948 w Emmenhausen) – niemiecki hokeista grający na pozycji obrońcy, reprezentant kraju, olimpijczyk.
Josef Völk urodził się w Dolnej Saksonii. Karierę sportową rozpoczął w 1967 roku w EV Füssen, w którym występował do 1976 roku oraz odnosił największe sukcesy w karierze sportowej: 4-krotne mistrzostwo Niemiec (1968, 1969, 1971, 1973) oraz wicemistrzostwo Niemiec w sezonie 1971/1972.
Następnie w latach 1976–1981 był zawodnikiem VfL Bad Nauheim, po czym w latach 1981–1983 ponownie reprezentował barwy EV Füssen, a w sezonie 1983/1984 reprezentował barwy beniaminka 2. Bundesligi, EC Oberstdorf, a po zajęciu przez klub ostatniego 10. miejsca w Grupie Południowej, powodującego spadek do Landesligi, zakończył sportową karierę.
Josef Völk w latach 1968–1977 w reprezentacji RFN rozegrał 143 mecze, w których zdobył 23 punkty (11 goli, 12 asyst) oraz spędził 90 minut na ławce kar. Trzykrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich (1968, 1972, 1976). Na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku z reprezentacją RFN pod wodzą selekcjonera Xavera Unsinna zdobył pierwszy od 44 lat medal olimpijski – brązowy medal[1]. W październiku tego samego roku za ten sukces wraz z innymi kolegami z reprezentacji RFN otrzymał z rąk ówczesnego kanclerza Niemiec, Helmuta Schmidta Srebrny Liść Laurowy[2].
Ponadto 8-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1969, 1970, 1971, 1972, 1973 – spadek do Grupy B, 1975 – awans do Grupy A, 1976, 1977).