W tym artykule przeanalizujemy Joseph De Craecker z różnych perspektyw, aby zapewnić kompleksowy pogląd na ten temat. Joseph De Craecker jest dziś tematem niezwykle aktualnym, a jego znaczenie rozciąga się na różne obszary, od sfery osobistej po zawodową. W tym tekście będziemy badać jego pochodzenie, ewolucję, wpływ i możliwe przyszłe konsekwencje. Ponadto zagłębimy się w jego najbardziej godne uwagi i kontrowersyjne aspekty, próbując rzucić światło na ten złożony i stale rozwijający się temat. Zwracając uwagę na różne podejścia i opinie istniejące wokół Joseph De Craecker, staramy się zaoferować czytelnikowi kompletną i wzbogacającą wizję.
Data i miejsce urodzenia |
19 stycznia 1891 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
23 października 1975 | ||||||||||||
Wzrost |
180 cm | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Joseph Ghislain Henri Maria De Craecker (ur. 19 stycznia 1891 w Antwerpii, zm. 23 października 1975[1]) – belgijski szpadzista, dwukrotny srebrny medalista olimpijski[2].
Na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku wspólnie z Ernestem Geversem, Paulem Anspachem, Félixem d’Alviellą, Victorem Boinem, Léonem Tomem i Philippe'em de Beaulieu zdobył drużynowo srebrny medal[3]. W szpadzie indywidualnej odpadł w ćwierćfinałach[4]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Paryżu Belgowie w składzie: Fernand de Montigny, Charles Delporte, Joseph De Craecker, Léon Tom, Paul Anspach i Ernest Gevers zdobyli kolejny srebrny medal w szpadzie drużynowej[5]. Indywidualnie tym razem nie startował.
Nie zdobył medalu mistrzostw świata.