Joseph Fan Heng’an

Obecnie Joseph Fan Heng’an jest tematem będącym w centrum uwagi i debaty w różnych obszarach. Jej implikacje i reperkusje są niezwykle istotne, dlatego istotne jest jej analizowanie z różnych perspektyw. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Joseph Fan Heng’an, badając jego wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i możliwe rozwiązania lub podejścia, które można rozważyć. Temat ten leży w interesie ogółu i nie można ignorować jego znaczenia, dlatego niezwykle istotne jest jego wszechstronne zrozumienie, aby móc podejmować świadome decyzje i wspierać konstruktywny dialog na ten temat.

Joseph Fan Heng’an
樊恆安
Data i miejsce urodzenia

16 października 1882
Xiwanzi

Data śmierci

1975 lub 1979

wikariusz apostolski Jiningu
Okres sprawowania

1933 - 1946

biskup Jiningu
Okres sprawowania

1946 - 1975

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

24 września 1910

Nominacja biskupia

10 stycznia 1933

Sakra biskupia

11 czerwca 1933

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 czerwca 1933

Miejscowość

Rzym

Miejsce

Bazylika św. Piotra na Watykanie

Konsekrator

Pius XI

Współkonsekratorzy

Celso Costantini,
kard. Carlo Salotti

Joseph Fan Heng’an (chiń. 樊恆安; ur. 16 października 1882 w Xiwanzi, zm. w 1975 lub 1979) – chiński duchowny rzymskokatolicki, wikariusz apostolski i biskup Jiningu.

Biografia

24 września 1910 otrzymał święcenia prezbiteriatu.

10 stycznia 1933 papież Pius XI mianował go wikariuszem apostolskim Jiningu oraz biskupem tytularnym paphuskim. 11 czerwca 1933 w bazylice św. Piotra na Watykanie przyjął sakrę biskupią z rąk papieża. Współkonsekratorami byli delegat apostolski w Chinach abp Celso Costantini oraz sekretarz Świętej Kongregacji Rozkrzewiania Wiary kard.[a] Carlo Salotti.

11 kwietnia 1946 wikariat apostolski Jining został podniesiony do rangi diecezji. Tym samym bp Fan Heng’an został biskupem Jiningu. De iure był nim do śmierci w 1975 lub 1979, brak jest jednak źródeł o jego losach w okresie prześladowań komunistycznych.

Uwagi

  1. in pectore, jego nominacja kardynalska nie była jeszcze wówczas ogłoszona

Bibliografia