W dzisiejszym świecie Julian Żebrowski stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu osób w każdym wieku i o każdej specjalizacji. Od momentu pojawienia się Julian Żebrowski przyciąga uwagę zarówno indywidualnych osób, jak i ekspertów, wywołując debaty, badania i analizy dotyczące jego implikacji i reperkusji w różnych obszarach. W tym artykule szczegółowo zbadamy najważniejsze aspekty związane ze zmienną Julian Żebrowski, od jej powstania po możliwe prognozy na przyszłość. Przeanalizujemy jego wpływ na społeczeństwo, jego wpływ na kulturę i jego znaczenie na polu akademickim, aby zaoferować kompleksową i aktualną wizję tego, tak istotnego dzisiaj tematu.
![]() Julian Żebrowski w latach 50. | |
Data urodzenia |
1915 |
---|---|
Data śmierci |
2002 |
Zawód, zajęcie |
karykaturzysta, satyryk, dziennikarz, grafik |
Julian Żebrowski (ur. 1915, zm. 2002) – polski malarz, grafik, rysownik, karykaturzysta.
Studiował w Wyższej Szkole Rysunku i Malarstwa w Warszawie. Zadebiutował w 1933 jako autor karykatur w „Polonii” i „7 groszach”[1]. Publikował także w „Prosto z Mostu”, tygodniku o charakterze endeckim i antysemickim. O tym etapie życia Żebrowskiego Marek Nowakowski pisał następująco:
Pociągały go wtedy mocarstwowe wizje obozu narodowego; miecz Chrobrego symbolizujący powrót do piastowskiej chwały. To uskrzydlało wyobraźnię. Antysemityzm zatruwający Falangę traktował po latach jako ciemną stronę tego światopoglądu, który początkowo przyjął bez wątpliwości. Wstydził się[2].
W czasie II wojny światowej był członkiem Armii Krajowej[2].
Po wojnie publikował m.in. w „Expressie Wieczornym”, „Karuzeli”, „Szpilkach”[1]. Projektował także medaliony i tablice pamiątkowe na cześć zasłużonych postaci historycznych, umieszczane w warszawskich kościołach. Pod koniec życia zamieszczał rysunki w redagowanym przez Antoniego Macierewicza „Głosie”[3].