Julian Różycki

Zawsze istniało duże zainteresowanie Julian Różycki, czy to ze względu na jego wpływ na społeczeństwo, jego znaczenie w historii, czy wpływ na kulturę. Julian Różycki był przedmiotem badań, debat i analiz w różnych dyscyplinach, co pokazuje jego znaczenie w obecnym kontekście. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Julian Różycki, od jego powstania po dzisiejszą ewolucję. Przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach i jego znaczenie w życiu codziennym, w celu lepszego zrozumienia jego znaczenia i roli w społeczeństwie.

Ten artykuł od 2017-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Julian Różycki
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1834
Warszawa

Data i miejsce śmierci

23 kwietnia 1919
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

farmaceuta,

Tablica upamiętniająca postać Juliana Różyckiego na budynku VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława IV w Warszawie
Grób Juliana Różyckiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Julian Józef Różycki (ur. 11 marca 1834 w Warszawie, zm. 23 kwietnia 1919 tamże) – warszawski farmaceuta, właściciel dwóch aptek, inwestor i działacz społeczny. Założyciel bazaru Różyckiego

Życiorys

Syn Adama, mistrza stolarskiego, i Pauliny z Żółtowskich[1]. W listopadzie 1853 r. ukończył Warszawską Szkołę Farmaceutyczną, a w 1859 r. zdobył tytuł magistra farmacji na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medyko-Chirurgicznej w Warszawie. Prowadził aptekę przy ul. Brukowej 31 (obecnie Okrzei), odkupioną od Salomei (wdowy po Józefie) i Jana Mrozowskiego[2]. Zakup apteki był możliwy dzięki pożyczce, którą zaciągnęła przyszła teściowa Juliana (wdowa po zdunie Pawle Rygier) zabezpieczając ją na całym swoim majątku i solidarnie na przyszłym majątku Juliana (aptece)[3].

W listopadzie 1859 r. ożenił się z Franciszką Apolonią z Rygierów. Miał z nią trzech synów: Władysława, Wacława i Leona, którzy również zostali farmaceutami oraz córkę Amelię.

W 1892 r. kupił Pierwszą Krajową Fabrykę Plastrów Chemicznych[4].

Był współzałożycielem Towarzystwa Budowy i Eksploatacji Dróg Żelaznych Podjazdowych, którego staraniem wybudowano w latach 1896–1897 kolejkę marecką

Był opiekunem VII Ochrony (przedszkola) przy ul. Sprzecznej, zajmował się Salą Ochrony Sierot przy ul. Brukowej, zorganizował Kasę Groszowych Oszczędności i Bezpłatną Czytelnię, wspomagał „Ogródek dziecięcy” przy ul. Szerokiej (obecnie Kłopotowskiego), partycypował w kosztach Szpitala Najświętszej Maryi Panny, uzyskał zgodę władz rosyjskich na założenie na terenie Pragi gimnazjum męskiego (dzisiejsze LO im. Władysława IV).

Był również założycielem bazaru Różyckiego otwartego oficjalnie w 1881 na terenie między ulicami: Targową, Ząbkowską i Brzeską (na terenie posesji należących do Różyckiego)[5].

Podczas I wojny światowej był opiekunem okręgu XV Kuratorium Rodzin Rezerwistów m.st. Warszawy.

Zmarł w Warszawie w wieku 85 lat. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 36-5-15/16)[6].

Upamiętnienie

  • Tablica pamiątkowa odsłonięta w 2002 roku przy wejściu na Bazar Różyckiego przy ul. Targowej 54[7].
  • Tablica odsłonięta w 90. rocznicę śmierci Juliana Różyckiego na budynku VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława IV w 2009 roku.
  • Tablica w Praskiej Galerii Sław wmurowana w chodnik ul. Stalowej w 2017 roku[8].

Przypisy

  1. ↑ Piotr Kulesza: Niebieski syfon. Z dziejów bazaru Różyckiego. Warszawa: Książka i Wiedza, 2004, s. 42, 44. ISBN 83-05-13334-6.
  2. ↑ Adam Dylewski: Ruda, córka Cwiego. Historia Żydów na warszawskiej Pradze. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2018, s. 166. ISBN 978-83-8049-775-7.
  3. ↑ Marek Miller: Co dzień świeży pieniądz, czyli dzieje bazaru Różyckiego. Tom II i III. Za Stalina, za Gomółki, za Gierka, za Solidarności, za Unii. Warszawa: Fundacja Laboratorium Reportażu. 2020. s. 542. ISBN 987-83-959546-0-3
  4. ↑ Katarzyna Komar-Michalczyk. Leki z warszawskiej apteki. „Stolica”, s. 29, lipiec−sierpień 2021. 
  5. ↑ Marek Miller: Co dzień świeży pieniądz, czyli dzieje bazaru Różyckiego.Tom I. Za cara, za sanacji i za Niemca. Warszawa: Fundacja Laboratorium Reportażu i Narodowe Centrum Kultury, 2018, s. 70. ISBN 978-83-7982-337-6.
  6. ↑ Cmentarz Stare Powązki: RÓŻYCCY, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  7. ↑ Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 309. ISBN 83-912463-4-5.
  8. ↑ Na Stalowej odsłonięto Praską Galerię Sław. twoja-praga.pl, 30 września 2017. .