Juliusz Chrząstowski

W dzisiejszym artykule chcemy porozmawiać o Juliusz Chrząstowski, temacie, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie w społeczeństwie. Juliusz Chrząstowski to problem, który wpływa na ludzi w każdym wieku, płci i na każdym poziomie społeczno-ekonomicznym, generując różne opinie i debaty na temat jego znaczenia i konsekwencji. W tym artykule przeanalizujemy najważniejsze aspekty Juliusz Chrząstowski, od jego początków do obecnej sytuacji, w celu przedstawienia szerokiej i pełnej wizji tego tematu, który przyciągnął uwagę tak wielu ludzi na całym świecie.

Juliusz Chrząstowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1973
Świdnica

Zawód

aktor

Lata aktywności

1995 -

Zespół artystyczny
Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons

Juliusz Dawid Chrząstowski (ur. 17 czerwca 1973 w Świdnicy) – polski aktor teatralny i filmowy.

Życiorys

Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego w Świdnicy[1][2]

Aktor Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie.

Absolwent PWST we Wrocławiu, Wydział Aktorski, dyplom uzyskując w 1996 roku. Debiutował w Kasi z Heillbronu w reż. Jerzego Jarockiego w Teatrze Polskim we Wrocławiu w 1995 roku. Występował w teatrach:

Instruktor teatralny, twórca Grupy Teatralnej o Szesnastej działającej w Nowym Targu. Koordynator projektu „Alchemia Teatralna” przy Świdnickim Ośrodku Kultury w Świdnicy. Wykładowca w „Dramastudio – Krakowskim Studio Teatralnym”.

Od 2019 prodziekan Wydziału Aktorskiego Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego[3].

Filmografia

Role teatralne

  • Gospodarz – „Wesele” reż. Maja Kleczewska[5]
  • Gospodarz - ,,Wesele" reż. Jan Klata
  • Thomas Stockmann – „Wróg ludu” reż. Jan Klata
  • Geralt - "Wiedźmin. Turbolechita" reż. Piotr Sieklucki
  • Orcio – „Nie-boska komedia. Wszystko powiem Bogu!” reż. Monika Strzępka
  • Ram – „Towiańczycy” reż. Wiktor Rubin
  • Pierwszy Mężczyzna – „Iluzje” reż. Iwan Wyrypajew
  • Czepiec – „Wesele” reż. Andrzej Seweryn (teatr radiowy)
  • Chrzciciel – „Pan Tadeusz” reż. Mikołaj Grabowski
  • Razumow – „Koprofagi” reż. Jan Klata
  • Churchill – „Awantura warszawska” reż. Michał Zadara
  • Sobiński – „Być albo nie być” reż. Milan Peschel
  • Zagłoba – „Trylogia” reż. Jan Klata
  • Podrygałow – „Wesele hrabiego Orgaza” reż. Jan Klata
  • Pijakiewicz – „Pijacy” reż. Barbara Wysocka
  • Poseł Parysów – „Odprawa posłów greckich” reż. Michał Zadara
  • Casti Piani – „Lulu” reż. Michał Borczuch
  • Sołtys – „Klątwa” reż. Barbara Wysocka
  • Podsrocki – „Transatlantyk” reż. Mikołaj Grabowski
  • Eurybates – „Ifigenia” reż. Michał Zadara
  • Królik – „Królik, królik” reż. Eugeniusz Korin
  • Harry – „Sie kochamy” reż. Jerzy Schejbal
  • Mefistofeles – „Faust” reż. Zdzisław Jaskuła
  • Marczuk – „Prorok Ilja” reż. Mikołaj Grabowski
  • Jerg – „Beztlenowce” reż. Łukasz Kos
  • Fiodor – „Kadisz” reż. Remigiusz Brzyk
  • Major – „Sen pluskwy” reż. Kazimierz Dejmek
  • Hrabia Almaviva – „Wesele Figara” reż. Ondrej Spisak
  • Mężczyzna – „Opera mydlana” reż. Jan Bratkowski
  • „Sto lat kabaretów w Krakowie” reż. Krzysztof Materna
  • Tomek – „Wielebni” reż. Jerzy Stuhr
  • Samotnik – „Wyzwolenie” reż. Mikołaj Grabowski
  • Mężczyzna – „Łoże” reż. Jan Peszek
  • Lenox – „Makbet” reż. Andrzej Wajda
  • Branecki – „Ksiądz Marek” reż. Michał Zadara
  • Walt Essex – „Trzy stygmaty Palmera Eldritcha” reż. Jan Klata
  • Broniewski – „Bitwa Warszawska 1920” reż. Monika Strzępka
  • Warwick – „Edward II” reż. Anna Augustynowicz

Nagrody

  • 2007 – 32 Opolskie Konfrontacje Teatralne Klasyka polska 2007 nagroda aktorska za role Poseł Parysów/ Rotmistrz Odprawa posłów greckich J. Kochanowskiego, reż. M. Zadara
  • 2010 – V Ogólnopolski Konkurs na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej - wyróżnienie aktorskie za rolę Pijakiewicza w Pijakach F. Bohomolca w reż. B. Wysockiej
  • 2010 – 50. Kaliskie Spotkania Teatralne - Nagroda aktorska za rolę Onufrego Zagłoby w przedstawieniu Trylogia w reż. Jana Klaty z Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
  • 2014 – 54. Kaliskie Spotkania Teatralne - NAGRODA AKTORSKA za rolę Broniewskiego, spektakl „Bitwa Warszawska 1920” reż. Monika Strzępka
  • 2015 – brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” nadany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
  • 2015 – Nagroda miesięcznika „TEATR” za najlepszą rolę męską w sezonie 2014/15 za rolę Orcia w „Nie-boskiej komedii. Wszystko powiem Bogu” w reż. Moniki Strzępki
  • 2023 – Nagroda im. Romany Bobrowskiej przyznana przez Radio Kraków za wybitne osiągnięcia w sztuce radiowej[6]

Przypisy

  1. ↑ Różne wcielenia Juliusza Chrząstowskiego - ? II Liceum Ogólnokształcące w Świdnicy , lo2.swidnica.pl .
  2. ↑ MAMY SWOJEGO WIEDŹMINA… - ? II Liceum Ogólnokształcące w Świdnicy , lo2.swidnica.pl .
  3. ↑ Aktualności , ka.edu.pl .
  4. ↑ Fala zbrodni – odcinek 82. . (pol.).
  5. ↑ Teatr im. Juliusza Słowackiego - Wesele , teatrwkrakowie.pl (pol.).
  6. ↑ Juliusz Chrząstowski laureatem Nagrody im. Romany Bobrowskiej , Stary Teatr, 18 grudnia 2023 (pol.).

Linki zewnętrzne