József Csermák
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat József Csermák i jego wpływ na współczesne społeczeństwo. Od początków po dzisiejsze znaczenie temat ten przyciągał uwagę i intrygował zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Na tych stronach zbadamy wiele aspektów József Csermák, od jego historycznych implikacji po przyszłe implikacje, a także jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat József Csermák, oferując kompleksowy i wyczerpujący obraz tego fascynującego zjawiska.
| ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
14 lutego 1932 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 stycznia 2001 | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
József Csermák (ur. 14 lutego 1932 w Sencu w Czechosłowacji, zm. 14 stycznia 2001 w Tapolcy[1]) – węgierski lekkoatleta, specjalizujący się w rzucie młotem, mistrz olimpijski i rekordzista świata.
Niespodziewanie w wielu 20 lat zwyciężył na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, pokonując swego rodaka, obrońcę tytułu Imre Németha (zdobył brązowy medal), któremu odebrał wówczas rekord świata wynikiem 60,34 m (był to pierwszy w historii rzut na odległość ponad 60 m)[1].
Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie Csermák zdobył brązowy medal[2]. Później startował również na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne (5. miejsce), mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie (8. miejsce) oraz na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie (odpadł w eliminacjach)[1][3].
Czterokrotnie zdobywał mistrzostwo Węgier (w 1953, 1954, 1956 i 1957), ośmiokrotnie ustanawiał rekord kraju[4]. Jego rekord życiowy pochodził z 1960 i wynosił 64,23 m. Zmarł w wieku 68 lat na zawał serca.
Przypisy
- ↑ a b c József Csermák , olympedia.org (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 505–506 (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 512 (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 152. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
|
