W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Język galatyjski. Niezależnie od tego, czy jest to postać historyczna, zjawisko naturalne, istotne wydarzenie czy jakikolwiek inny temat będący przedmiotem zainteresowania, zagłębimy się w jego kontekst, cechy i znaczenie. Idąc tym tropem, będziemy starali się zrozumieć i dokładnie przeanalizować wszystkie aspekty związane z Język galatyjski, zapewniając czytelnikowi pełniejszą i bardziej szczegółową wizję tego. Od jego początków po dzisiejszy wpływ, naszym celem jest zbadanie wszystkich możliwych perspektyw, aby zaoferować szeroką i wzbogacającą perspektywę na Język galatyjski.
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
język wymarły | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | xga | ||
| IETF | xga | ||
| Glottolog | gala1252 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język galatyjski (galacki) – wymarły język z grupy celtyckiej. Posługiwali się nim Galatowie, którzy na obszarze Azji Mniejszej (dzisiejsza Turcja) stworzyli własne państwo. Język galatyjski był używany w okresie od III stulecia p.n.e. do IV wieku n.e.
Zachowały się jedynie nieliczne źródła tego języka, razem ok. 120 słów, w większości imion kończących się na -riks (jak w innych językach celtyckich: galijskie -rix/-reix, staroirlandzkie -ri, a także w italskich: łacińskie -rex) – czyli „król”, a także z końcówką -marus („wielki”).
Język galatyjski należy do podgrupy kontynentalnej i reprezentuje język o charakterze p-celtyckim. Najbliżej spokrewniony był z językiem galijskim.