W obecnym kontekście Kaliban (księżyc) stał się istotnym tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem społeczeństwa. Z biegiem czasu Kaliban (księżyc) zyskał na znaczeniu i wywarł ogromny wpływ w różnych obszarach, od polityki po technologię. Dlatego tak ważne jest pełne zbadanie wszystkich wymiarów i konsekwencji, jakie Kaliban (księżyc) ma w naszym współczesnym świecie. W tym artykule zagłębimy się w analizę i badanie Kaliban (księżyc), odnosząc się do jego pochodzenia, ewolucji i wpływu w różnych sektorach. Ponadto zastanowimy się nad przyszłymi konsekwencjami, jakie Kaliban (księżyc) może mieć dla społeczeństwa i w jaki sposób można najlepiej sobie z nimi poradzić.
![]() Fragment zdjęcia, dzięki któremu odkryto księżyc, z zaznaczeniem jego położenia. | |
Planeta | |
---|---|
Odkrywca |
Brett Gladman, |
Data odkrycia |
6 września 1997[1] |
Tymczasowe oznaczenie |
S/1997 U1 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka |
7 231 100 km[2] |
Mimośród |
0,1812[2] |
Okres obiegu |
579,73 d[2] |
Nachylenie do ekliptyki |
141,529°[2] |
Długość węzła wstępującego |
171,189°[2] |
Argument perycentrum |
354,339°[2] |
Anomalia średnia |
7,271°[2] |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa |
72 km[3] |
Średnia gęstość |
1,5 g/cm³[3] |
Okres obrotu wokół własnej osi |
2,7 h |
Albedo |
0,04[3] |
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
Kaliban (Uran XVI) – zewnętrzny, nieregularny księżyc Urana, poruszający się ruchem wstecznym. Został nazwany od imienia postaci ze sztuki Burza Szekspira[1].
Kaliban został odkryty 6 września 1997 roku przez Bretta J. Gladmana, Philipa D. Nicholsona, Josepha A. Burnsa i Johna J. Kavelaarsa przy pomocy 200-calowego teleskopu Hale’a. Zespół ten w tym samym czasie odkrył też większy księżyc Sykoraks[1].