Kanut VI
Obecnie Kanut VI to temat, który jest na ustach wszystkich i który zyskał ogromne znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od swoich początków do chwili obecnej Kanut VI był przedmiotem zainteresowania i debaty, generując wiele opinii i stanowisk w tej sprawie. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty związane z Kanut VI, analizując jego implikacje, reperkusje i możliwe rozwiązania. Z krytycznej i obiektywnej perspektywy podejdziemy do tego tematu z różnych punktów widzenia, aby rzucić światło na jego znaczenie i wpływ na nasze codzienne życie. Idąc dalej, zagłębimy się w fascynujący świat Kanut VI, odkrywając jego wpływ na różnych polach i rolę w kształtowaniu otaczającej nas rzeczywistości.
| |
| |
| król Danii | |
| Okres | |
|---|---|
| Koronacja | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
Kanut VI (duń. Knud 6.) (ur. 1163, zm. 1202) – król Danii w latach 1182–1202[1].
Życiorys
Kanut został koronowany w wieku lat siedmiu 25 czerwca 1170 w Ringsted, podczas uroczystości złożenia relikwii swojego dziadka św. Kanuta Lavarda. Na tron wstąpił dwanaście lat później, w momencie śmierci swego ojca Waldemara Wielkiego. W rzeczywistości jednak w jego imieniu sprawował władzę biskup Absalon.
Panowanie Kanuta rozpoczęło się od konfliktu z cesarzem rzymskim Fryderykiem Barbarossą, który zażądał od Kanuta hołdu. Absalon odmówił. Doprowadziło to do wojny, która okazała się zwycięska dla strony duńskiej (głównie dzięki przewadze na morzu – Waldemar Wielki mocno rozbudował flotę duńską). W rezultacie Kanut ogłosił się królem Duńczyków i – po pokonaniu w 1184/85 pomorskiego księcia Bogusława I – słowiańskich Wendów.
Oprócz (związanych z tytułem króla Wendów) interwencji w konfliktach książąt słowiańskich, Kanut ruszył też z krucjatą do Finlandii (1191) i Estonii (1197).
Kanut VI i Absalon wzmocnili władzę królewską w Danii. Dzięki wprowadzeniu prawa Vederlov (potwierdzanego przysięgą obowiązku wierności i służby królowi) Kanut zgromadził wokół siebie powstającą klasę duńskich feudałów i osłabił potencjalną opozycję. Dzięku temu mógł ustanawiać własne prawo, które zastępowało prawo uchwalane powszechnie na wiecach (tingach).
Kanut VI zmarł bezdzietnie w roku 1202, rok po śmierci Absalona.
Przypisy
- ↑ Encyklopedia Interia. . (pol.).
