Karel Hugo Hilar
We współczesnym świecie Karel Hugo Hilar odgrywa fundamentalną rolę w dzisiejszym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, społecznym, politycznym czy ekonomicznym, Karel Hugo Hilar nabrał niezaprzeczalnego znaczenia w naszym życiu. Od swoich początków do chwili obecnej Karel Hugo Hilar był przedmiotem debaty, analiz i refleksji w różnych obszarach, generując opinie i kontrowersje. W tym artykule zagłębimy się w wpływ i znaczenie Karel Hugo Hilar w obecnym kontekście, badając jego implikacje i otwierając debatę na temat jego znaczenia we współczesnym społeczeństwie.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 listopada 1885 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
Karel Hugo Hilar, właściwie Karel Hugo Bakule, (ur. 5 listopada 1885 w Sudoměřicach u Bechyně, zm. 6 marca 1935 w Pradze), czeski reżyser, publicysta, poeta i dramatopisarz.
Biogram
Po ukończeniu studiów filologii klasycznej na Uniwersytecie Karola działał z 1913 r. w Teatru Miejskim na Vinohradach Królewskich, który z 1919 r. zamienił na wyłącznie dramatyczną czołową praską scenę.
W latach 1921-35 szef dramatyczny Teatru Narodowego, gdzie nawiązywał do ekspresjonizmu niemieckiego i przeprowadzał plan nowoczesnej reżyserii oryginalnej. Usiłował tworzyć precyzyjną koncepcję sceniczną, która się miała odznaczać połączeniem dynamizmu i jasnowidzenia, skłonnością ke skróceniu, przesadzie i grotesce.
Autor książek Divadelní promenády (1915), Boje proti včerejšku (1915-25) i Pražská dramaturgie (1930).
Z reżyseryj teatralnych
- Lekarz mimo woli (Molier, 1921)
- Królowa Krystyna (A. Strindberg, 1922)
- Ze života hmyzu (K. i J. Čapkowie, 1922)
- Romeo i Julia (W. Shakespeare, 1924)
- Hamlet (W. Shakespeare, 1926)
- Król Lear (W. Shakespeare, 1929)
- Faust (J. W. von Goethe, 1928)
- Nowy Amfitryon (J. Giraudoux, 1931)
- Ożenek (M. Gogol, 1932)
- Król Oidipus (Sofokles, 1932)
- Maryša (A. i V. Mrštíkowie, 1933)
Bibliografia
- Josef Tomeš i kol., Český biografický slovník XX. století 1, Praga 1999, ISBN 80-7185-245-7