W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Karol Marian Pospieszalski, temacie będącym przedmiotem zainteresowania i debaty na przestrzeni dziejów. Od swoich początków do chwili obecnej Karol Marian Pospieszalski odegrał kluczową rolę w różnych obszarach, od kultury i społeczeństwa po naukę i technologię. Przez lata Karol Marian Pospieszalski ewoluował i był przedmiotem studiów i badań, które poszerzyły naszą wiedzę i zrozumienie tego tematu. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Karol Marian Pospieszalski, badając jego znaczenie i wpływ na dzisiejszy świat.
![]() Karol Marian Pospieszalski (1963) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Alma Mater | |
Uczelnia | |
Wydział | |
Stanowisko | |
Pracodawca |
Karol Marian Pospieszalski (ur. 11 września 1909 w Bremie, zm. 19 lutego 2007 w Poznaniu) – polski prawnik i historyk związany z Poznaniem. Profesor UAM. Specjalista od zbrodni niemieckich w czasie II wojny światowej.
Urodził się w Bremie, potem wraz z rodzicami mieszkał w Berlinie. Po przyjeździe do Polski, ukończył Gimnazjum im. I.J.Paderewskiego w 1927 r.[1][2], następnie podjął studia na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego, po jego ukończeniu pracował przed wojną jako asesor sądowy, a potem jako sędzia w Poznaniu.
W listopadzie 1939 wstąpił do tajnej organizacji "Ojczyzna". Po wysiedleniu wraz z rodziną do Częstochowy opracował tajne raporty opisujące status prawny Polaków w III Rzeszy, były to: "Z pierwszej linii frontu" i "Polska pod prawem niemieckim".
Po wojnie rozpoczął pracę na Katedrze Prawa Konstytucyjnego Uniwersytetu Poznańskiego i w Instytucie Zachodnim w Poznaniu. W 1966 r. za nie przyłączenie się do rozpętanej przez PZPR nagonki na biskupów polskich, którzy byli autorami listu do biskupów niemieckich, został wyrzucony z Instytutu Zachodniego[1][3]. Mimo że nadal pracował na UAM, nie miał już szans na karierę naukową. W 1957 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego[3]. Był członkiem i pracownikiem Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce, później Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich przeciwko Narodowi Polskiemu Instytutu Pamięci Narodowej. Należał do Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz Poznańskiego Klubu Inteligencji Katolickiej.
W 2005 roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Poznania[4][5]. Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu[6].
W 2019 r. nakładem Instytutu Zachodniego ukazał się jego pamiętnik. Zob. K.M. Pospieszalski, "To wszystko przeżyłem...". Wspomnienia, redakcja i opracowanie P. Grzelczak, B. Rudawski, M. Wagińska-Marzec, Poznań 2019, ss. 368.