Karol de Prevot
Wygląd przypnij ukryj.JPG)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1670 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1737 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
Obraz Mord rytualny przedstawiający rzekomy mord rytualny z katedry w Sandomierzu, pędzla Karola de Prevot (XVIII w.)
Karol de Prevot, Karol (Carlo) de (di) Prevo (Prewot, Prewo), (ur. ok. 1670 w Ticino, zm. 1737 w Sandomierzu) – polski malarz włoskiego pochodzenia.
Życiorys
Karol de Prevo urodził się w północnych Włoszech, w regionie Ticino. Około 1691 r. przybył do Polski i prowadził działalność artystyczną w regionie sandomierskim. Wykonał cykl obrazów do kolegiaty sandomierskiej przedstawiających sceny z Nowego Testamentu, na początku XVIII w. wykonywał zlecenia dla zakonu paulinów w kościele w Beszowej. W 1703 r. wykonał obrazy do kaplicy zamkowej w Tęczynie na zlecenie Stanisława Łukasza Opalińskiego. Stałe zatrudnienie uzyskał w warsztacie Elżbiety z Lubomirskiej Sieniawskiej. W latach 1704–1729 pracował w pałacu w Łubnicach i innych posiadłościach hetmanowej. Wówczas kształcił uczniów, kierował warsztatem artystycznym, nadzorował prace wykonywane na zlecenie kanoników sandomierskich oraz zakonu paulinów (Beszowa, Jasna Góra, Warszawa). Ostatnie lata swego życia spędził na ziemi przemyskiej wykonując w latach 1730–1737 realizacje malarskie zlecane przez bpa Aleksandra Fredrę. Zmarł w 1737 roku.
Wybrane obrazy
- Anioł Stróż w zbawczej drodze człowieka, 1701, olej na desce, 191×108 cm, klasztor na Jasnej Górze.
- Mord rytualny, I poł. XVIII, olej, obraz z cyklu „Martyrologium Romanum”, Katedra sandomierska
- Matka Boża Zwycięska, rys. do grafiki rytowanej przez J. Tscherninga, strona tytułowa książki A. Węgrzynowicza, Syllabus Marianus, Lwów 1717.
- Św. Wawrzyniec, ok. 1731, ol. na pł., katedra w Przemyślu
- Opłakiwanie Chrystusa, ok. 1731, fresk, kopuła w kaplicy bpa Fredry w katedrze w Przemyślu
- cykl Martyrologium Romanum, 1708–1737, ol. na pł., katedra w Sandomierzu
Przypisy
- ↑ a b Prevot, Karol de, Benezit Dictionary of Artists, 31 października 2011, DOI: 10.1093/benz/9780199773787.article.B00146040 (ang.).
- ↑ M. Karpowicz, Artisti ticinesi in Polonia nella prima metà del ’700, Ticino 1999.
- ↑ U. Stępień, Zagadnienie autorstwa i chronologia powstania cyklu Martyrologium Romanum w świetle archiwaliów kapitulnych, Stosunki chrześcijańsko-żydowskie w historii, sztuce i pamięci. Europejski kontekst dzieł w katedrze sandomierskiej, red. M. Teter, U. Stępień, Sandomierz 2013.
- ↑ E.Rastawiecki, Słownik malarzów polskich, t. III, Warszawa 1857, s. 374–375.
- ↑ P. Bohdziewicz, Korespondencja artystyczna Elżbiety Sieniawskiej z lat 1700–1729 w zbiorach Czartoryskich w Krakowie, Lublin 1964.
- ↑ J. Golonka, J. Żmudziński, Mecenat kulturalny i artystyczny paulinów polskich. Jubileusz 700-lecia Zakonu Paulinów, Częstochowa 2008.
- ↑ J. Sito, Thomas Hutter (1696–1745) rzeźbiarz późnego baroku, Warszawa-Przemyśl 2001.
Bibliografia
- Bernatowicz A., Zdubniewek J., Prevo (Prevot, de Prewo, Prewot) Carlo (Karol) de, Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966), t. 8, red. U. Makowska, K. Mikocka-Rachubowa, Warszawa 2007, s. 15–16.
- Bohdziewicz P., Korespondencja artystyczna Elżbiety Sieniawskiej z lat 1700–1729 w zbiorach Czartoryskich w Krakowie, Lublin 1964.
- Buliński Melchior, Monografija miasta Sandomierza, Warszawa 1879.
- Golonka J., Żmudziński J., Mecenat kulturalny i artystyczny paulinów polskich. Jubileusz 700-lecia Zakonu Paulinów, Częstochowa 2008.
- Gurba S., Znaczenie Łubnic jako ośrodka artystycznego, „Kronika Diecezji Sandomierskiej” 107(2014)1-2, s. 108–119.
- Karpowicz M., Artisti ticinesi in Polonia nella prima metà del ’700, Ticino 1999.
- Kuklińska B., Program ideowy malowideł zakrystii kościoła pw. Nawrócenia świętego Pawła Apostoła w Sandomierzu, Fides imaginem quaerens. Studia ofiarowane Księdzu Profesorowi Ryszardowi Knapińskiemu w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, red. Aneta Kramiszewska, Lublin 2011, s. 151–170.
- Rastawiecki E., Słownik malarzów polskich, t. III, Warszawa 1857, s. 374–375.
- Sito J., „Fabryka” kościoła pw. Świętego Ducha w Warszawie w latach 1707–1730 w świetle źródeł paulińskich. Przebieg prac, projektanci, wykonawcy, „Roczniki Humanistyczna” 59(2011)4, s. 81–112.
- Sito J., Thomas Hutter (1696–1745) rzeźbiarz późnego baroku, Warszawa-Przemyśl 2001.
- Stępień U., Zagadnienie autorstwa i chronologia powstania cyklu Martyrologium Romanum w świetle archiwaliów kapitulnych, Stosunki chrześcijańsko-żydowskie w historii, sztuce i pamięci. Europejski kontekst dzieł w katedrze sandomierskiej, red. M. Teter, U. Stępień, Sandomierz 2013.
- Węgrzynowicz A., Syllabus Marianus Syllabarum Consonantium alias Discursus Concionatorii In Titulos B. V. Mariae a Syllabis initiatos, Lwów 1717.