Karp z Tiatyry

Dziś Karp z Tiatyry to temat, który budzi ogromne zainteresowanie w społeczeństwie, gdyż dotyka dużej liczby osób na całym świecie. Od początków do dzisiejszego wpływu Karp z Tiatyry był przedmiotem debaty i badań ekspertów w tej dziedzinie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Karp z Tiatyry, od jego przyczyn i skutków po możliwe rozwiązania zaproponowane w celu rozwiązania tego problemu. Poprzez wszechstronną analizę postaramy się rzucić światło na ten temat oraz przedstawić szerszą i jaśniejszą wizję wpływu, jaki ma on na nasze środowisko.

Ten artykuł dotyczy świętego katolickiego. Zobacz też: Święty Karp.
Święty
Karp
Karpus
biskup
męczennik
Miejsce urodzenia

Pergamon (obecnie Bergama)

Data i miejsce śmierci

ok. 165 lub ok. 251
Pergamon

Czczony przez

ewangelicznych chrześcijan
Kościół katolicki
Apostolski Kościół Ormiański
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

10 stycznia, 13 kwietnia i 13 października[a]
13 października[b]
26 października[c]

Atrybuty

Ewangelia

Karp z Tiatyry, Karpus, cs. Muczenik Karp, jepiskop Fiatirskij (Piergamskij) – biskup i męczennik, święty Kościoła ewangelicznego, katolickiego, ormiańskiego oraz prawosławnego.

Żywot świętego

Pochodził z Pergamonu w Azji Mniejszej (obecnie Bergama w Turcji). Tradycja łacińska i grecka różnią się w szczegółach co do biskupstwa i daty śmierci św. Karpa, jednak dostępne źródła łączą je ze sobą.

Tradycja łacińska

Według tradycji łacińskiej:

  • Karp był biskupem miasta Gordos w Lidii (obecnie Gördes w Turcji),
  • śmierć męczeńską poniósł ok. 165 za czasów panowania Marka Aureliusza (161-180) i Lucjusza Werusa (161-169),
  • wspominany 2 stycznia i 4 kwietnia.

Tradycja grecka

Według tradycji greckiej:

  • Karp był biskupem Tiatyry,
  • śmierć poniósł ok. 251 za czasów panowania Decjusza (249-251), co, jak podają źródła historyczne, jest mało prawdopodobne,
  • wspomnienie obchodzone 13 kwietnia.

Śmierć

Za odmowę kultu cesarzowi i obronę wiary w Pana wraz z diakonem św. Papilasem (Papylus) i jego siostrą św. Agatoniką (Agathonika), po wymyślnych torturach, został ścięty mieczem. Wcześniej śmierć przez chłostę poniósł jego sługa św. Agatodor (Agathodorus), który poddał się jej dobrowolnie. W tym samym czasie śmierć za wiarę ponieśli: Martialis i Izaak oraz 44 towarzyszy.

Tortury

Doradca cesarza, Walery, rozkazał przywiązać Karpa i Papilsa do koni i wlec do Sardes w Lidii. W ślad za męczennikami do Sardes podążył sługa Agatodor, którego Walery postanowił wykorzystać aby nakłonić Karpusa i Papilasa do bałwochwalstwa. Męczeńska śmierć sługi nie złamała ich wiary, więc ponownie przywiązano ich do koni i pognano z Sadres do Pergamonu. Tam kontynuowano sąd i wtrącono świętych do rozpalonego pieca. Razem z nimi weszła w płomienie Agatonika, pragnąca również umrzeć za Chrystusa. Spadł jednak ulewny deszcz, który zgasił ogień. Oprawca wydał ostateczny wyrok - ścięcie mieczem.

Dzień obchodów

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 13 kwietnia za Martyrologium rzymskim, razem ze wszystkimi wspomnianymi męczennikami, z wyjątkiem Martialisa i Izaaka (osobne wspomnienie). Można również spotkać datę 13 października.

Wśród wyznawców prawosławia kult jest bardziej rozpowszechniony. Cerkiew prawosławna oraz Apostolski Kościół Ormiański wspomina męczennika Karpusa i trzech Towarzyszy 13/26 października[1], tj. 13 października według liturgii kalendarza juliańskiego a 26 października według obowiązującego kalendarza gregoriańskiego.

Ewangelicy wspominają Świętego 10 stycznia.

Ikonografia

W ikonografii święty zazwyczaj przedstawiany jest w towarzystwie Papilasa, Agatodora i Agatoniki. Odziany jest w czerwone szaty biskupie, przed sobą trzyma Ewangelię.

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ liturgia katolicka
  2. ↑ liturgia prawosławna według kalendarza juliańskiego
  3. ↑ prawosławna liturgia według kalendarza gregoriańskiego

Przypisy

  1. ↑ podwójne datowanie

Bibliografia